Te fietsen | week 05
niet fietsen

Sinds ik weer met regelmaat fiets is ineens ook de weersverwachting van belang geworden in mijn leven. Om te weten wat er komen gaat vooral. Ik ben geen boer of schipper, voor wie het weerbericht kan bepalen hoe de rest van de dag eruit ziet. Er is weinig in mijn leven dat niet nog een dag wachten kan.
Iedereen praat over het weer, niemand doet er wat aan; en meestal is dat niet zo erg. Fietsen gebeurt alleen wel buiten.
Het heeft ook invloed gehad om een paar keer mee te maken wat het betekent, op de fiets, buiten ergens op de vlakte, als buitenradar de hele lucht daarboven blauw heeft gekleurd met regenwolken.
Het regent doorgaans maar zelden tijden door.
Omdat ik een beperkt tal routes rijd — mijn fietsen moet allereerst een doel hebben daarbuiten — heb ik die routes nu onder zo veel weersomstandigheden meegemaakt dat zelfs een windkracht zes of meer niet meteen afschrikt. Doordat de wind ook uit een goede hoek kan komen.
Zelfs al schijnt voor fietsers alleen de wind binnen een hoek van 90° van achter als wind mee te worden ervaren, en dus alles binnen een hoek van 270° van voren als tegenwind.
De enige vrees die me daarop overbleef, was die voor de winter. Met zijn kou, en zijn gladheid, en sneeuwtroep op de weg. Domweg omdat ik de ervaring ontbeer hoe het is om uren onderweg te zijn bij zulke omstandigheden.
Waarbij het punt nog niet eens is om er dan eenmalig een keer op uit te gaan.
Het viel me moeilijk om in te schatten wat ik zou gaan doen bij een langere periode met sneeuw op de grond.
Tegen vrieskou kan een mens zich nog enigszins kleden. Tegen gladheid in de bochten, verborgen omdat het donker is, ken ik geen verweer — behalve dan om niet te gaan fietsen. Net als dat er geen slechter moment is om pecht te krijgen onderweg dan in de winter.
Maar tot nu toe vielen de weersomstandigheden niet tegen deze maanden. Er was altijd wel een moment te kiezen waarop het een paar uur redelijk bleef. Zelfs tijdens de eerste natte weken in januari.
Deze week zou alleen een nieuwe keuze vergen. Durfde ik ook te gaan fietsen bij oostenwind en minstens 5° vorst? In de herfst hadden die omstandigheden nog onoverkomelijk geleken.
En toen nam mijn lichaam de keuze voor me, door ziek te worden. Zodat het ineens beter is om binnen te blijven. Aan te sterken, en weer energiereserves op te doen. En zoals het nu lijkt, is de ergste kou uit de lucht als ik weer naar buiten mag…
[x]#9762 fan donderdag 2 februari 2012 @ 12:23:46