Reis naar het einde van de nacht | 282 t/m 381
Louis-Ferdinand Céline
De draai halverwege de roman, die ik vorige week al beschreef, maakt dat de tekst uiteindelijk wat vervelend werd. Er komen nauwelijks hoogte- of dieptepunten meer voor in het boek, want de climaxjes die Céline in de tweede helft in zijn verhaal aanbracht, stellen niets voor vergeleken met wat er eerder gebeurde.
Van deelnemer veranderde de hoofdpersoon halverwege het boek in een commentator. En dat blijft altijd een degradatie.
Dus werd weer eens bewezen dat een roman geslaagd kan lijken in de herinnering, door enkel een goed gelukt deel — als dat maar even een intense leeservaring heeft opgeleverd.
Van de weeromstuit ging ik deze week telkens de tekeningen beter bekijken bij de tekst. Om Tardi daarbij nog altijd heel erg goed te vinden als hij met licht en donker speelt, en zo veel minder als hij enkel wat hoofdjes afbeeldt van de personages.
Tijdens de tweede helft van het boek ging ook meewegen dat het tijdsbeeld in de tekeningen meehelpt aan de sfeer van het verhaal.
In Frankrijk, waar BD als kunstvorm wordt gezien, waren enkele twee-pagina-grote illustraties van Tardi uit dit boek een tijd als poster in de handel.
[click voor groter]Boeklogje over de roman volgt hopelijk volgende week.
Bekijk al mijn gedachten over Voyage au bout de la nuit hier
[x]#10550 fan zaterdag 8 december 2012 @ 12:01:39
