de Clubman v
Te fietsen | week 3
Naafversnellingen hebben twee bezwaren. En éen van die bezwaren zal misschien wat merkwaardig lijken, omdat het waarschijnlijk enkel een persoonlijk probleem is. Maar de naafversnelling waar ik altijd de meeste ervaring mee had, de klassieke Sturmey Archer, maakt geluid tijdens het rijden. Die naaf tikt.
Dat tikken went overigens wel.
Alleen heb ik het liever helemaal stil tijdens het fietsen. En om de verwachte geluidsoverlast negeerde ik alle nieuwe ontwikkelingen op het gebied van naafversnellingen voor lange tijd.
Het tweede bezwaar van versnellingsnaven is dat er relatief grote stappen tussen de versnellingen zitten — voor wie een derailleur gewend is. De vuistregel om makkelijk te kunnen fietsen is om de trapfrequentie zo gelijk mogelijk te houden, en de versnelling aan te passen aan de omstandigheden. Met een derailleur en een welgekozen cassette wordt het vervolgens simpel om een tandje bij te schakelen, of juist terug.
Bij de al genoemde klassieke Sturmey Archer naaf is de middelste versnelling neutraal — daarbij wordt het interne planetenstelsel niet ingeschakeld. De eerste versnelling is 25% kleiner dan neutraal, terwijl de derde versnelling juist bestaat een overdrive die liefst 33% zwaarder trapt.
Dit zijn enorme stappen. En ook daarom wilde ik geen Sturmey Archer voor mijn Clubman. De drieversnellingsnaaf is me te beperkt, de vijfversnellingsnaaf is precies als de drieversnellingsnaaf, met een nog kleinere en grotere versnelling erbij. En de beschikbare achtversnellingsnaaf werkt alleen goed in heel kleine wielen.
De ideale versnellingsnaaf, als het gaat om de verschillen tussen de versnellingen, is de Rohloff. Die heeft veertien versnellingen, met stapjes daartussen van telkens 14%. Alleen kost deze naaf tegen de duizend euro. En voor datzelfde geld kan ik ook een complete Aluminium racefiets met derailleur aanschaffen, plus genoeg reserve-onderdelen voor meerdere winters.
Maakt de Rohloff overigens ook geluid in de laagste zeven versnellingen. Perfect is er immers niets.
Dus werd de naaf die ik in het achterwiel van mijn Clubman vlocht een eenvoudige Shimano Nexus, met acht versnellingen. Dat waren er weliswaar meer dan ik ooit nodig zal hebben in Nederland polderland. En bovendien zijn de stappen tussen de versnellingen soms merkwaardig groot. Maar het ding is én stil, én betaalbaar.
Compromissen moeten altijd worden gesloten.
[ wordt vervolgd ]
[x]#11605 fan maandag 12 januari 2015 @ 00:00:00
