Zomertijd
Te fietsen | week 13
Ook de fietscomputers op mijn fietsen hebben een klok. En al die klokken lopen het grootste deel van de tijd correct. Zeven maanden van het jaar. Die staan namelijk eeuwig op zomertijd.
Waar ik een fietscomputer met zorg opnieuw ijk bij een nieuw type buitenband — want meer dan 1% afwijking op de meters is onaanvaardbaar — maakt de juiste tijd me onderweg dus blijkbaar niets uit.
Simpelste verklaring daartoe is dat ik zelden fiets om ergens op tijd aan te komen. In elk geval gebeurt dat niet dagelijks.
Bijhouden wat de afgelegde afstand was, is al iets belangrijker. Al boeit ook dat aspect me almaar minder.
Het gevoel moet kloppen. Ik moet me geamuseerd hebben onderweg. En dat gevoel hangt op geen enkele manier samen met het tal afgelegde kilometers.
Dien ik ondertussen toch ook wel met enige regelmaat iets meer te doen dan vooraf gedacht, om een beetje in vorm te blijven.
Dus of ik het nu wil of niet, belangrijk aan die fietscomputer is vooral de snelheidsmeter. Zelfs al lukt het me inmiddels ook zonder aardig om in te schatten hoe hard het gaat. Mits ik niet op een vouwfiets zit.
En zelfs het nut van die snelheidsmeter is relatief. Mij gaat het er niet om snelheidsrecords te rijden. Ik heb die getallen op het scherm soms even nodig om te kijken of mijn gevoel nog klopt. Of ik inderdaad langzamer rijd dan daarnet omdat er meer wind lijkt te staan. Of dat ik niet beter een versnelling groter kan schakelen, omdat het fietsen in deze versnelling wat te gemakkelijk gaat, gezien de hoge trapfrequentie.
Dat ik in het donker altijd langzamer fiets dan overdag schijnt weliswaar een fysiologisch verklaring te hebben. Maar voor mij geldt ook: in het donker kan ik mijn gevoel over de snelheid niet toetsen aan wat de snelheidsmeter precies aangeeft onderweg.
[x]#12370 fan maandag 28 maart 2016 @ 18:25:58
