April
Te fietsen | week 14
Wanneer de meteorologen stellen dat de lente begint, is me bekend. Maar op welk moment begint voor mij het voorjaar echt?
Als ik voor het eerst meer aan de buitenlucht durf bloot te stellen onder het fietsen dan enkel mijn handen en mijn gezicht?
Als ik mijn winterjacks en handschoenen eindelijk eens durf te wassen?
Als in de bossen in de omgeving de groene blaadjes van de bomen aan weerszijden van de weg ver boven mijn hoofd eindelijk weer aansluiten als het gewelf van een groene kathedraal?
Van die laatste twee gebeurtenissen weet ik inmiddels dat die doorgaans pas ergens halverwege mei plaatsvinden. Dat duurt dus nog wel even. Voorlopig moest ik daarom maar het kleine beetje vooruitgang koesteren dat zo af en toe merkbaar is.
De wegen drogen nu tenminste weer op na een bui. Daarom kan ik ook weleens op een blote fiets rijden; eentje die geen spatborden heeft. En weliswaar zijn deze exemplaren niet eens lichter of sneller per se dan mijn winterfietsen. Dat er minder onderdelen aan vast zitten geklemd maakt ze toch om éen of andere reden puurder.
Eenmaal de temperaturen boven de 8 à 10º C uitkomen, is de wind zoveel minder een muur.
En mooist van al: ik kan eindelijk weer aan het eind van de dag een stukje om. Omdat het lang genoeg licht blijft weer om dan ook nog wat te kunnen zien onderweg.
Evenmin worden de wat langere ritten nu nog voorbereid zoals in hartje winter gebeurde, toen ik me prepareerde op alle eventualiteiten onderweg; en er zowel een hoofdlamp mee moest, als een warmere jas om aan te trekken bij pech onderweg.
Dat ik nu gewoon een fiets kan pakken om daarop zonder daar bij na te denken weg te rijden, is zo bezien ook al winst.
[x]#12387 fan vrijdag 8 april 2016 @ 14:23:54
