Juli
Te fietsen | week 28
Er was nog niet veel zomer deze zomer. Tenminste, zo voelt het aan. Want er zullen vast al tal van dagen zijn geweest waarin ik wel ongestoord uren in de zon had kunnen fietsen. Alleen waren dat dan net de dagen niet waarop ik fietsen kón.
Als het eens niet regende en er ook geen buien dreigden, dan waaide het wel te hard.
Het tellen van de goede fietsdagen zou alleen misschien wel moeten nu. Statistieken aanleggen, om vage onlustgevoelens weg te kunnen nemen. Want als ik nadenk over wat het fietsen in de zomer nu precies ’s zomers maakt dan treedt al meteen verkleuring op. Objectiviteit ontbreekt. Voor dat beeld wegen dan ineens alle zonovergoten zomerritten mee van de laatste jaren. En dit totaal is daarmee een vervalsing.
Misschien dus lijkt 2016 alleen de slechtste zomer te zijn, om te fietsen, sinds mensenheugenis.
Maar ik weet toch ook vrij zeker in 2012 nauwelijks in korte broek te hebben gefietst.
Mag toch ook niet worden uitgesloten dat veel in het fietsen inmiddels een routine is geworden. Te zelden nog fiets ik in een voor mij geheel nieuwe omgeving. Vrijwel alle wegen op mijn pad zijn me inmiddels bekend. En daarmee gaan mijn zintuigen toch zelden nog helemaal open; want het nieuwe en het onbekende maakt de waarneming onwillekeurig vrij wat scherper.
[x]#12537 fan vrijdag 15 juli 2016 @ 15:00:00
