Centrale As | iv
Te fietsen | week 39
Zaterdag fietste ik zo’n anderhalf uur op een vierbaans autoweg. Want dat mocht voor een keertje. De weg gaat officieel namelijk pas op 7 oktober open. Maar de provincie en de betrokken gemeenten wilden voordien toch even aan alle omwonenden kunnen tonen hoe fraai alles er bij lag inmiddels .
Mij viel allereerst op dat er om deze weg, de Centrale As van Nijegaasterhoek naar Dokkum, nog heel wat werk te verrichten is. Door alle nadruk in de media op de afronding van het project wordt voor het gemak genegeerd dat ik als fietser nog geruime tijd overlast zal hebben van bouwwerkzaamheden. Het vijfde jaar op rij zal dat dan zijn.
Heel Burgum moet bijvoorbeeld nog overhoop, omdat de doorgaande weg voortaan langs het dorp loopt, en niet er dwars meer doorheen.
Is er daarmee wel een mogelijkheid bijgekomen om aan de andere kant te komen van het vermaledijde Prinses Margrietkanaal — het water dat Friesland zo principieel in tweeën deelt. De auto’s gaan voortaan onder een aquaduct door.
En ik geef toe vooral op de Centrale As te hebben willen fietsen om toch eens onder dat aquaduct te kunnen rijden. Want fietsen op een autoweg biedt verder niet veel. Dat is rijden in een volkomen prikkelarme omgeving. Expres saai gemaakt opdat die arme automobilistjes niet telkens van alles schrikken.
Ik dan weer had op weg naar Dokkum slechts enkele duizenden langzaam peddelende fietsers in te halen, die de meest onverwachte zwenkingen maakten, of soms domweg stil gingen staan, midden op de weg. Nederlanders wandelen op de fiets.
Het asfalt was fraai evenwel, en de bochten in het tracé zo wijd dat ze bijna niet opvallen. En er welde toch ook enige jaloezie op omdat zo’n ononderbroken route van 21 kilometer duidelijk maakte hoe zeer fietsers als derderangs weggebruikers worden beschouwd. Die hebben overal maar voor alles te stoppen, die krijgen wel altijd volkomen haakse bochten voorgezet, of erger.
[x]#12640 fan maandag 26 september 2016 @ 12:01:44
