Ziektemakers ~ Jörg Blech
Het gegeven is me welbekend, en ook hier op boeklog werd al regelmatig gesignaleerd:
dat eenmaal gevormde instituties kunstmatig vraag gaan creëren om hun bestaan te rechtvaardigen, en andere maatregelen nemen om het systeem dat zij vertegenwoordigen te versterken. [bron]
wee de dokter die onvoldoende om handen heeft. Hij schept zich werk, [bron]
[…] het resultaat van de huidige gezondheidszorg is dat er steeds meer zieke mensen bijkomen. Vroeger was iedereen gezond of dood, tegenwoordig heeft een groot gedeelte van de bevolking medische zorg nodig. [bron]
En dan negeer ik nog verschillende andere titels ook. Waarom dan toch weer een boek gelezen dat slechts bevestigd wat ik al weet? Dat ik tegenwoordig slechts gezond ben omdat nog niemand de goede diagnose van mijn kwalen heeft gemaakt?
Het eenvoudige antwoord luidt: omdat de werkelijkheid altijd nog erger is dan ik vrees.
Het wat gecompliceerdere antwoord luidt: bedachte griezelverhalen doen me niets. Ontleed zien worden hoe corrupt de werkelijkheid in elkaar zit, maakt juist wel indruk. Zelfs al is me de uitkomst van de sectie bij voorbaat bekend.
Jörg Blech is een Duitse wetenschapsjournalist, en schrijft derhalve over de toestand in Duitsland. Waar de pillenfabrikanten nog net iets meer invloed schijnen te hebben op wat doktoren aan ziektes herkennen, dan elders.
Tegelijk wijst de Nederlandse arts Ivan Wolffers er in het nawoord op, dat ook Duitsland zo zijn medische problemen kent, die nergens anders ter wereld bestaan. Duitsers kunnen aan ‘Kreislaufswachheit’ lijden. En Blech meldt daar niets over. Terwijl hij wel kritisch is over het bestaan van het ‘irritable bowel syndrome’; dat alleen in Anglosaksische landen voorkomt.
Fransen kennen dan weer de elders onbekende ‘crise hépatique’; waarvoor velen behandeling krijgen.
Ik moet daar om lachen, maar dat is ook om niet te hoeven huilen.
Ondertussen blijft het percentage van het Bruto Binnenlands Product dat aan zorg wordt besteed van jaar tot jaar stijgen. Ondertussen heeft Big Pharma ontdekt hoe profijtelijk het is om pillen te slijten voor kwalen die nog niet bestonden voor de pil was gemaakt. En anders zijn het wel kunstmatig verrijkte etenswaren. Een correctie op deze ontwikkelingen lijkt onmogelijk te zijn.
Houd ik dan nog iets speciaals over aan De ziektemakers? Ja, toch wel. Omdat Blech voor mij eeuwig alle gezeur over cholesterol verdacht heeft gemaakt — ik wist niet dat mijn hersenen voor 15%-20% uit cholesterol bestaan.
En toch ook Blech’s cynische conclusie dat de vrouw biologisch gezien zo ingewikkeld in elkaar zit — met die wisselende hormoonspiegels in de loop van de maand — dat de medische wetenschap werkelijk nog altijd weinig beter lijkt te kunnen, dan om haar alvast maar geheel ziek te verklaren.
Prutsers.
RSS feeds