Voorspelbaarheid
Te fietsen | week 34
Lang geleden dat ik zo weinig belangstelling heb kunnen opbrengen voor iets dat zo groot gemaakt werd. De Olympische Spelen van Rio 2016 zeiden me niet veel. Terwijl ik vroeger toch kon uitkijken naar twee weken lang de hele dag sport op TV.
Er werd te veel over sport geblaat, op de Nederlandse zenders, dat was al een eerste probleem. Pratende hoofdjes zijn per definitie al niet zo interessant, en hoofdjes die over sport praten benaderen wel helemaal het absoluut niets.
Maar uitwijken naar de buitenlandse zenders hielp al evenmin. Want elk land doet op eigen strikt chauvinistische wijze verslag van die Spelen, en dat kan nogal gaan jeuken als je niet tot het doelpubliek hoort.
Is er ook iets aan de meeste sporten waar ik op ben uitgekeken. Jurysporten lagen me toch al niet, omdat jurysporten er enkel om draaien dat iemand een oefening die hij of zij thuis al duizend keer gedaan heeft op het moment suprème nogmaals doet, alleen dan perfect. Heel boeiend is zulks niet.
Aan vrijwel alle sporten kleeft het probleem dat er zo veel voorspelbaar aan is. Een sportarena is altijd even groot. Overal in de wereld. En bij wedstrijden tussen twee sporters of teams komt er altijd weer éen winnaar uit. Veel keuze is daar verder niet in. Dus wordt zulke strijd alleen leuk als je partij gaat kiezen. Waartoe ik me zelden geroepen voel.
Ik merk dus ineens naar Midas Dekkers kant te zijn gaan hellen; dat het bejubelen van de prestaties van Usain Bolt wat vreemd worden in het besef dat de eerste beste straathond sneller lopen kan.
Goed, het wielrennen blijft de onvoorspelbaarste aller sporten, mede omdat er zo veel teams tegelijk tegen elkaar strijden in plaats van die luttele twee. Wielrennen speelt zich bovendien op de openbare weg af, en niet in éen of andere kunstmatige omgeving — ja er is ook baanwielrennen, maar dat is net zo saai om naar te kijken als snelschaatsen.
Waren de twee wegwedstrijden voor de wielrenners in het allereerste weekend van de Spelen. Werden beide races bovendien door onverwachte valpartijen beslist. Ik vreesde daarbij zelfs voor het leven van de Nederlandse deelneemster die nogal naar viel in een afdaling — al maakte de nationaliteit in dit geval niet uit.
Het kan dus ook gewoon zijn dat ik meteen al met een grote kater zat over Rio, en het gewoon niet goed meer komen kon.
[x]#12595 fan maandag 22 augustus 2016 @ 15:00:00
