Snoecks 2005

Reeksen dwingen tot verzamelen. Als klein jongetje moest ik alle boeken van Pietje Bell op zijn minst gelezen hebben. En strips blijven dat houden, die albumreeksen horen compleet in de kast te staan. De laatste Asterix was vreselijk, maar moest wel aangeschaft. De laatste Guust Flater-albums zijn gevuld met losse tekeningen, soms zelfs alleen met oud reclamemateriaal; toch moesten die ook verzameld.

En een andere min of meer verplichte aankoop is sinds ergens in de jaren tachtig de Snoecks, of zoals die vroeger heette: Snoecks Almanak. Een indrukwekkend rijtje staat er inmiddels ergens op een onderste plank in de kast, zwarte ruggen met daarop steeds alleen het jaartal anders. Een tijdschrift lijkt het op die manier wel, maar dan een dat een keer maar iedere twaalf maanden verschijnt.

Alleen twijfel ik volgens mij al ruim tien jaar of die nieuwe Snoecks er wel moest komen. Want uiteindelijk vallen ze toch wel tegen.

Het is aardig om die dingen in huis hebben is de mogelijkheid om er veel later nog eens in te bladeren. Om half vergeten plaatjes weer te kunnen zien. Van een ondertussen ontdekte schrijver te zien wanneer die overleden is, van een inmiddels gelezen boek de bespreking te zien.

Meer niet.

Maar goed, dan weer kreeg ik het ding eens gewoon van iemand cadeau, of lag die ergens in het voorjaar goedkoop in de ramsj. En dan viel ik toch weer.

De aanschaf dit jaar kwam omdat ik iets te bladeren wilde hebben op een lange treinreis. Anders niet.

En ook ditmaal staat er weer weinig in dat een onwisbare indruk maakte. Een foto van een onbereikbaar mooie juffrouw met opvallend smalle schoudertjes. Van Herman Brusselsman is een kort verhaal opgenomen dat ik altijd nog eens lezen kan. Veel meer aan inhoud is er niet in mijn herinnering blijven hangen. Zelfs zo snel na het doorbladeren al.

Misschien is dat dan wel het voordeel van zo’n ding als Snoecks. Mijn ogen kauwen even de plaatjes, en de smaak is er al weer af. Terug op de plank in de kast komt er wel iets aan smaak terug; als bij ouderwetse batterijen die leeg lijken, maar iets herladen na een tijdje niet belast te zijn. Onverwacht stroompje leveren die dan nog bij inschakelen, maar meer dan een korte flits zullen ze toch nooit kunnen afgeven.

Ach. Mijn boekenplanken herbergen grotere schande.

Snoecks 2005
545 pagina’s
uitgeverij Snoecks © 2004

[x]opgenomen in het dossier: periodieken