Tussen droom en daad ~ Eddy van Vliet red.

► door: A.IJ. van den Berg

Dit is een bloemlezing uit alle Vlaamse poëziebloemlezingen; samensteller Eddy van Vliet heeft domweg geturft welke gedichten daarin het vaakst terugkomen, en welke regels daardoor voor iedereen bekend horen te zijn.

Ik las deze bundel vanwege een verwijt dat bijvoorbeeld ook Willem Wilmink zich maakt; dat wij in Nederland zo weinig oog hebben voor wat er in België geschreven wordt. Maar, wat dit betreft leverde het boek niet heel veel op. De meeste evergreens uit de Vlaamse poëzie komen ook in Nederlandse bloemlezingen terug, terwijl wat er de laatse jaren is verschenen de bloemlezingen nog niet gehaald heeft. En Elsschot’s gedichten hield ik allang van.

Grappig was dan weer wel dat de samensteller rustig alle ook bij ons bekende Middeleeuwse poëzie Vlaams noemt. Waar hij natuurlijk gelijk in heeft, omdat de overgeleverde handschriften meestal uit de zuidelijke lage landen zullen stammen.

Ter verluchtiging nog, het bekendste rondeel van Anthonis de Roovere uit de vijftiende eeuw. ‘Dooch’ betekent deugt:

Die gheen pluymen en can strycken,
Die en dooch ter werelt niet;
Is hy arm – hy en sal niet rycken;
Die gheen pluymen en can strycken,
Alomme soe heeft hy tachterkijcken;
Die gheen pluymen en can strycken,
Die en dooch ter wereld niet.