Vertrouwen ~ Van Schilfgaarde en Nooteboom

Als reactie op de CDA-studie naar vertrouwen — volgens de politieke partij de bloedsomloop van de samenleving — las ik wat twee wetenschappers over het onderwerp te zeggen hadden. In dit boekje staan redes die werden uitgesproken ter vergadering van de Koninklijke Nederlandse Academie van Wetenschappen [KNAW].

De eerst opgenomen tekst is van rechtsgeleerde Peter van Schilfgaarde. De titel daarvan luidt ‘Vertrouwen en ‘fairness’ tussen rechtvaardigheid en gerechtigheid’. En daaraan valt op dat van Schilfgaarde het vooral had over wat billijk is, in een rechtssysteem.

Econoom Bart Nooteboom ging meer inhoudelijk in op wat ‘vertrouwen’ is. Om daarbij tegelijk te signaleren dat meestal van degene afhangt die het begrip gebruikt, wat daar dan onder verstaan wordt.

Nooteboom herschreef zijn tekst naderhand, om de kredietcrisis als voorbeeld te kunnen meenemen. Maar deed daarover dan weer geen mededelingen waar ik in het bijzonder van opkeek.

Vertrouwen is niet op te leggen.

Tja.

De titel van zijn bijdrage luidt: ‘Vertrouwen: betekenis, bronnen, en beperkingen’.

Waarop de voornaamste conclusie is die deze uitgave oplevert dat zelfs lezingen bij de KNAW met de beperking kampen van alle lezingen. Hoe hooggeleerd het publiek ook is, als dit tot niet de vakbroeders behoort, moet de spreker zich al gauw tot algemeenheden beperken.

En dat is onder andere omstandigheden niet altijd genoeg.