Het Moest Maar Eens Gaan Sneeuwen ~ Tjitske Jansen
De laatste jaren komen er steeds meer audioboeken op de markt; een ontwikkeling die eigenlijk grotendeels aan mij voorbij gaat. Tot het bij Hesse’s Steppenwolf wel ineens soelaas bood naar de tekst te kunnen luisteren. Waar ik het boek allang niet meer lezen kon, sleepte de voorlezer mij wel door het taaie begin. Alleen koste het wel veel tijd op die manier.
Ook dichters voegen hoe langer hoe vaker cd’s aan hun bundels toe, waarop zij zelf hun werk voordragen. Daar doe ik al evenmin iets mee. Anderzijds ben ik blij dat zulk materiaal bestaat. Paul Celan zijn ‘Todesfuge’ horen voordragen, is iets unieks. ‘Lamento’ van Campert krijgt ook iets extra’s als hij het voorleest.
Maar voegt een cd iets toe aan een bundel met mij nog totaal onbekend werk?
Ik ben daar niet uit. Zeker is wel dat ik de cd bij deze bundel van Tjitske Jansen nooit spontaan op zal zetten. Maar een gedicht onverwacht langs horen komen, bijvoorbeeld door het aan mijn MP3-verzameling toe te voegen, en mijn speler random nummers te laten kiezen? Onverwacht met een gedicht geconfronteerd worden, werkt vaak heel goed.
Er staan vrij veel gedichten in deze bundel die op papier nogal wat fletser zijn dan voorgedragen. Dat is ook al zoiets.
RSS feeds