Q&Q: een mislukte foto ~ Harry Geelen & Imme Dros
Meestal is het maar beter om oude herinneringen met rust te laten. Het zou geen moment in me opkomen de jeugdserie Q&Q nog eens op televisie te bekijken. Al was het maar om de tune ervan een oorwurm is die moeilijk te verwijderen zal zijn. Maar dit, zo’n afgeleid boekje lezen, kost geen tijd. Zeker niet meer dan een aflevering op TV geduurd kan hebben.
Er staat nogal wat dialoog in. Vandaar. Dus staan er wel een hoop regels in dit boek, maar niet zo heel veel woorden.
Aanvullend op de scripts die er al lagen, hebben de auteurs namelijk nog net de handelingen van hun personages aangeduid. En dit gebrek aan beschrijving had het boek bijna tijdloos kunnen maken, ware het niet dat bijna niemand tegenwoordig nog op film fotografeert. Bijvoorbeeld.
En fotografie speelt een belangrijke rol in Q&Q.
Ik lees zo’n boek als dit uiteindelijk vooral om te kijken waar de auteurs lol in hebben gehad. Of ze elementen in het verhaal hebben gestopt die de doelgroep zal zijn ontgaan, maar de ouders daarvan zeker niet. En dan valt me gelukkig op dat ze toch prachtige karikatuurtjes gemaakt hebben van alle volwassenen in het verhaal.
Alleen gaat het verhaal om een misdaad. En van die misdaad begrijp ik nu net helemaal niets. Zelfs niet na enig terugbladeren, en er toch gericht over nadenken.
Vroeger zal ik vast in het getoonde geloofd hebben, omdat alle verhaallijntjes wel vlot gebracht werden. Maar nu trap ik daar niet meer in.
Goed, sommige boeken zijn ook mij te moeilijk. Laat ik dat nu maar eens toegeven.
RSS feeds