Kunst van het recenseren van kunst ~ Wam de Moor
Sommige boeken komen op het perfecte moment in iemands leven, en zijn eigenlijk alleen daardoor memorabel. Andere boeken zijn wel perfect en memorabel, alleen niet op het moment van lezen. Hun moment is al geweest, ze zijn te laat, en ach voorgoed te laat.
Dit is zo’n boek dat me ruim tien jaar geleden van groot nut zou zijn geweest. Ook al omdat het hier een leerboek betreft, en ik toendertijd nog wel eens wat van vreemden wilde aannemen. Dat moest toen, ik studeerde op dat moment nog.
En dan gaat het me nog niet eens om wat Wam de Moor zegt over het recenseren van al de heel verschillende kunstdisciplines die er zijn. Hij geeft tips over het schrijven die voor iedereen van nut zijn, en doet dat ook heel slim; door zonder commentaar voorbeelden van andermans werk te geven en conclusies aan de lezer over te laten.
Dat zijn de beste tips.
Maar voor dit boeklog zijn De Moor’s aanwijzingen dan weer van gener waarde. Hij heeft het over het recenseren van literatuur, en de verschillende benaderingen die daarbij mogelijk zijn. En mij gaat het nu net alleen om welke boeken ik lees. Dondert mij niet of mijn lectuur tot de canon behoort en vele letterkundigen natte dromen bezorgt, of dat die niet meer dan plat vermaak zou zijn.
Ik heb inmiddels genoeg boeken gelezen, en voldoende zelf gepubliceerd, om met enig inzicht te kunnen oordelen of iets deugt of niet. Die eerlijkheid mis ik bij professionele recensenten, en daarom heeft de doorsnee boekenbijlage voor mij alleen nut als wijdlopig overzicht van wat er zoal verschijnt.
Misschien maak ik daarom een fout door hier alleen te bespreken wat ik heb uitgelezen. Er is een taak voor dappere gidsen die met een machete de woeker durven weg te kappen in boekenland. Mij ontbeert daarvoor de kracht.
En leerboeken leiden zelden op tot zulke eigenzin, dat is wel op De Moor’s werk aan te merken.
RSS feeds