Zoetzuur ~ Syp Wynia

Eén van elke vijf besprekingen op dit boeklog gaat over een bundel. Zo noem ik de verzamelwerken met een inhoud die al eens elders gepubliceerd werd, in vaak dagelijkse of wekelijkse porties. Vaak zijn dat bundels met columns hier.

Nu is veel aan een column vorm, en mij valt op dat er maar weinig columnisten zijn die verder komen dan die vorm. Stijl is belangrijker dan inhoud. Meningen gaan boven feiten. En de waan van de dag wint het altijd van diepgaander analyses

Niet zo bij Syp Wynia. Al kan ik dan alleen voor de 66 columns in deze bundel spreken. Die werden geschreven tussen de lente van 2002 en juli van dit jaar, en zijn vast een selectie uit een groter corps. Ik lees het weekblad Elsevier niet, en kan daarom niet zeggen of hij alle weken op het hoge niveau schrijft dat in dit boek zo vaak behaald wordt.

Mij verraste bijvoorbeeld dat Balkenende en Bos wel in de subtitel van dit boek opduiken, maar nauwelijks als persoon in de tekst terugkomen. Wel wordt ingezoomd op waar hun politieke partijen voor staan. Daarbij kijkt Wynia naar wat overheidsbeleid in praktijk betekent, en niet naar wat onze politici zeggen of dat er gebeurt. Zo legt hij bloot wat het betekent als kabinet en parlement samen het merkwaardige idee koesteren dat met het instellen van almaar nieuwe regels alles vanzelf beter wordt.

Ik las veel voor mij nieuwe feiten. Alleen dat al was prettig aan dit boek. Want, de rubriek typisch hollands op dit weblog laat weliswaar zien dat ook ik zo mijn meningen gevormd heb over Nederland, Wynia’s kijk op de huidige samenleving is breder. En dieper vaak ook.

Net zoals hij keer op keer toont welk correct denken er invloed heeft op de politiek, laat hij ook zien wat er in de zakenwereld mis zit. Omdat daar net zo goed gepolderd wordt, hier. En heel wat bedrijven vormen misschien dan geen kartels, maar toch zeker wel oligopolies. Met erg veel macht.

Bovendien wist hij met sommige columns mijn blik beter te focussen, door precies de vragen te stellen die een onderwerp net even anders bestrijken. Daardoor komen zelfs sommige eerder hier besproken boeken in een ander licht te staan.

Neem nu Het land van haat en nijd. Daarin maken twee Vrij Nederland-redacteuren in 255 pagina’s minder zinnige opmerkingen over de achtergronden van de huidige integratieproblemen dan Wynia in twee, drie columns doet. Meest onthutsende constatering van hem is wel dat de kamercommissie die bekeek waarom veel immigranten hier zo slecht inburgeren daarvoor gebruik maakte van de dezelfde onderzoekers die de overheid almaar adviseerden tot die mislukte integratie.

Maar dergelijke merkwaardige coterietjes zijn schering en inslag hier.

Goed, Wynia brengt zijn conclusies soms met het aplomb dat een column vereist. En hem wordt nogal eens verweten ‘zuur’ te schrijven.

Ik vind hem nog mild blijven, bij alle toonbare idiotie.

Syp Wynia, Zoetzuur
Zesenzestig columns uit het
land van Balkenende en Bos
212 pagina’s
Elsevier © 2006

[x]opgenomen in het dossier: democratie?