Schrik van het westen ~ Max Brand

Frederick Schiller Faust heette de man, maar hij publiceerde honderden boeken onder verschillende pseudoniemen. Zoals Max Brand. Eerder stond ik elders al eens stil bij het gegeven hoezeer pulpboekjes als die van hem hebben bijgedragen om van mij een lezer te maken.

Faust stierf in 1944. Zijn kojbojboekjes spelen zich af in een tijdloos verleden even daarvoor, waarin paarden nog het belangrijkste vervoermiddel waren.

Ik had er even behoefte aan gedachteloos snel wat tussendoor te kunnen lezen. Om éen of andere reden ben ik op het moment in wel vijf boeken tegelijk bezig van meer dan 400 pagina’s. Die schieten niet op.

En Max Brand was heel niet slecht voor het hap-slik-doorlezen. Vooral de duidelijk Vlaamse vertaling uit het Engels was zonder meer plezant, omdat die mij nieuwe uitdrukkingen opleverde als:

Je deed het dus niet alleen om haar stiefvader een pad in de korf te zetten? [120]

Goed, een boekje als dit bestaat dan uit een schematisch verhaal, nogal veel dialoog, en opvallend weinig beschrijvingen. Daardoor heeft het vaart. Dat schema was in dit geval zelfs interessant te noemen — buitenwereld houdt jonge krachtpatser voor veel bedreigender dan hij is — en de ontknoping kwam nog vrij onverwacht.

Het is nu niet zo dat ik, zoals bij een Dick Francis, behoefte voel al die vijfhonderdzoveel boekjes van Faust te gaan lezen. Tegelijk had het allemaal veel erger gekund.

Max Brand, De schrik van het westen
144 pagina’s
Zuid Nederlandse Uitgeverij | Centrale Uitgeverij, 1973
Vertaling van: The Big Trail, 1956?

[x]opgenomen in het dossier: kojbojboekjes