Ik ~ Lieselotte Schwarz

Het is als academisch gevormd lezer merkwaardig om van een prentenboek bedoeld voor kleuters te zeggen dat het me wat tegenviel in de behandeling van zijn onderwerp. Toch geldt dit oordeel wel voor Ik.

Elders heb ik ooit uitgebreid mijn eigen herinneringen proberen te reconstrueren uit de tijd voordat ik lezen kon.

Eerder ook heb ik veel plezier beleefd aan het prozaboek Picknick op de wenteltrap van Esther Jansma, die beter bekend is als dichteres. Omdat ze in dit boek vanuit het perspectief schrijft waarmee een kindje de wereld beziet.

Bovendien interesseert de geschiedenis van het ik me nogal.

Dus verwachtte ik iets van een boek dat Ik heet. Omdat het zegt te gaan over het moment dat een kind ontdekt dat de wereld niet alleen een verlengde van zijn ik is, maar er ook een wij bestaan, en een zij. Maar om aan mijn verwachtingen te voldoen was er dus wat meer nodig dan een droomverhaaltje te schrijven waarin de persoonlijke voornaamwoorden schuingedrukt worden.

Gelukkig waren er de plaatjes nog.