Signal and the Noise ~ Nate Silver

De meest recente presidentsverkiezingen in de VS zouden heel spannend worden, zo wisten velen. Slechts een enkeling, zoals Nate Silver, wond zich niet heel erg op. Door de polls van alle bureaus in alle staten samen te nemen, voorspelde Silver op zijn website dat Obama zonder enig probleem herkozen worden zou.

En aldus geschiedde.

Bleek hij naderhand ook goed voorspeld te hebben welke senatoren tezelfdertijd hun verkiezing zouden winnen — op eentje na dan.

Daarop rees de vraag waarom vrijwel iedereen in de hype was meegegaan dat de presidentsverkiezingen heel spannend zouden worden. En voor een deel speelde daarbij niets anders dan bij elke andere gebeurtenis waarin de media een rol kunnen spelen. Media maken zichzelf al gauw erg groot. Elke gebeurtenis waar zij verslag van doen wordt een evenement, zo niet een spektakel. En een evenement hoort drama te brengen.

Bovendien is in de VS de Republikeinse partij het paadje al een tijd wat kwijt — de vertegenwoordigers daarvan geloven alleen wat hen zelf goed uitkomt. Zij hielpen mede het sprookje in de wereld dat de verkiezingen naar hen konden gaan.

In The Signal and the Noise negeert Nate Silver het success van zijn eigen voorspellingen dan weer. De uitkomst van verkiezingen vooraf al weten, noemt hij niet zo moeilijk — mits er genoeg polls worden gedaan door verschillende bureaus. Naderende verkiezingen leveren genoeg stemvoorkeuren op en trends om te analyseren.

En bij eerder werk van hem met honkbalstatistieken speelde hetzelfde. Over die sport wordt zo veel data gegenereerd dat er eigenlijk geen kunst aan is om daar patronen in te ontwaren, en er met redelijke zekerheid iets over uit te spreken.

The Signal and the Noise gaat dan ook vooral over enkele nogal belangrijke gebieden waar veel moeilijker voorspellingen over te doen zijn. Want, zo signaleert Nate Silver, nederigheid in deze lijkt er nauwelijks te bestaan. Zodra zich de mogelijkheid voordoet om voorspellingen te bieden, en mensen daar status aan kunnen ontlenen, overschat men stelselmatig de eigen kennis. Dat daarin lacunes zouden bestaan, wordt vaak niet eens beseft.

Enkel bij de meteorologen trof Silver wel een structurele bescheidenheid aan over de correctheid van hun voorspellingen. Terwijl in de meteorologie de laatste decennia juist wel vooruitgang is geboekt; anders dan in zo veel andere gebieden. De weerberichten zijn beter geworden; ondanks alle onzekerheden die er blijven bestaan over hoe de atmosfeer zich in de tijd zal bewegen.

Seismologen daarentegen hebben slechts éen ontdekking gedaan. Op elke grote aardschok volgt een naschok. En die naschok richt vaak meer schade aan dan de eerste beving.

Tegen een naschok is vervolgens te waarschuwen. Voorspellen wanneer ergens de volgende zware aardbeving plaatsvindt, zal waarschijnlijk nooit lukken.

Zwijgt Silver liever nog over economen en de waarde van hun voorspellingen. Niet alleen wordt hun blik over wat er te gebeuren staat te vaak gekleurd door hun politieke voorkeur. Economen hebben ook vrijwel geen idee van wat er speelt op dit eigenste moment. Hun voorspellingen steunen ook nog eens op een niet bestaande basis.

In de eerste helft van het boek biedt The Signal and the Noise daarom een verkenning van gebieden waarover voorspellingen te doen zijn, en gebieden waar dit niet kan. Dan ook is dit boek terloops een inleiding in de statistiek.

De tweede boekhelft probeert daarom om uit te leggen hoe onze verwachtingen realistischer kunnen worden — door denkfouten uit te bannen. Silver verkent dan onder meer de pokerwereld, waar hij zelf ooit kapitaal probeerde te maken, en het computerschaak. Het meeste nuttige hoofdstuk evenwel in de tweede helft gaat over de opwarming van de aarde; en de betekenis van deze kennis.

Maar de belangrijkste boodschap van dit boek is simpelweg dat wij veel minder zeker kunnen weten dan iedereen de hele tijd pretendeert. Dat is geen andere boodschap dan boeklog al tien jaargangen heeft — waardoor ik The Signal and the Noise eenieder ter lezing aanbeveel.

Zelf vond ik de tweede helft van het boek veel minder goed uitgewerkt dan de eerste; terwijl in de eerste boekhelft al speelde dat er zo weinig kennis over statistiek wordt verondersteld; wat het boek dik maakte.

Nate Silver, The Signal and the Noise
The Art and Science of Prediction
534 pagina’s
Penguin Books 2013, oorspronkelijk 2012

[x]opgenomen in het dossier: statistiek

© Boeklog 2005-2019. Alle rechten voorbehouden

2 commentaren

Jonathan  op 14 maart 2014 @ 00:59:32

Ik denk dat je het boek “thinking fast and slow”, over allerlei psychologische en cognitieve misverstanden met betrekking tot statistiek, beslissingen en perceptie heel interessant zal vinden. Het boek is een soort samenvatting van alle andere boeken die over het onderwerp geschreven zijn.

boeklog.info  op 14 maart 2014 @ 09:42:00

Juist die samenvattende kwaliteit maakt het boek voor mij niet zo goed leesbaar. Ik ken het. Ik heb het. En al jaren ligt het op de stapel ‘in begonnen, nog eens echt tijd voor maken, niet makkelijk door te nemen’.