Neu Jorker ~ Volume 95, June 20, 2016

Weinig is zo moeilijk als een goede parodie. Want die vraagt een grondige kennis van het bespotten onderwerp, terwijl daarbij tegelijk liefde wordt vereist.

Hard sarcastisch commentaar geven, bijvoorbeeld door bepaalde trekjes van iets flink te overdrijven, is toch echt iets heel anders dan parodie.

Komt daarbij nog de moeilijkheid dat een goede parodie ook goede verstaanders nodig heeft. Het doelpubliek moet het doelwit heel goed kennen, daar een band mee hebben, én er tegelijk voor open staan dat dit dan bespot wordt.

De meeste parodieën vind ik daarom al gauw te makkelijk; daarvan hebben de makers dan de inspanning nagelaten die toch echt nodig was geweest.

Kwam er deze week The Neu Jorker uit. Een parodie zo grondig en goed als ik zelden eerder zag. Al noemen de makers dit blad ook een satire, en een eerbetoon.

Alles aan het voorbeeld wordt bespot in dit tijdschrift, van cover tot cover, 86 pagina’s lang. Van de advertenties over vreemde hoeden, tot de zeldzaam ongrappige cartoons uit The New Yorker — want dat is vanzelfsprekend het onderwerp van parodie — werkelijk alles komt met een twist in deze uitgave terug.

En, omdat The New Yorker zoveel rubrieken heeft over ‘hoge’ cultuur, wordt terloops ook het hedendaagse toneelaanbod bespot, of het tentoonstellingsbeleid van musea. En nog zo veel meer.

De boeksignalementen alleen al zijn zo beendroog dat dit ze tot fijn lezen maakt; en zoiets is dan nu slechts een miniem onderdeeltje in een veel groter geheel.

Toegegeven, helemaal het doelpubliek ben ik niet voor deze parodie. Weliswaar had ik ooit een abonnement in de vorige eeuw, goedkoop per post, alleen betekende dit dat het blad heel onregelmatig op mijn deurmat belandde, met altijd vier of zes nummers tegelijk. Daardoor heeft het me altijd aan de tijd ontbroken om The New Yorker echt goed te leren kennen. Het bleef telkens bij bladeren en af en toe wat lezen.

Dus ontgaat me hoogstwaarschijnlijk veel in de The Neu Jorker van wat de makers typerend achten aan dat andere blad.

Alleen hebben zij dus wel bewerkstelligt dat ik voor het eerst het hele blad lezen moest — alles kon immers een grap zijn.

Een goede parodie kan dus ook een kunstwerk op zich zijn. Dat zie ik hieraan zeker af. Ik ben er zeker beter door gaan kijken.

* The Neu Jorker is hier te downloaden, in verschillende kwaliteiten

The Neu Jorker
Volume 95, NO 95, June 20, 2016
86 pagina’s
Candé Nasty

[x]opgenomen in het dossier: periodieken