Televisie, psychiaters, computers en andere griezelverhalen ~ Piet Grijs

Is een reeks columns die begin jaren zeventig geschreven werd nu nog te lezen?

Waarschijnlijk niet. Tenzij de columnist iemand is als Hugo Brandt Corstius, die de waan van de dag zelden nodig heeft om interessante uitspraken te doen.

De columns in dit boek zijn samen een onderzoek naar waarom televisie, psychiaters en computers zo griezelig zijn. Dat gedeelte over de computers zou tegenwoordig wel een andere inhoud hebben, al blijft de kernboodschap gelijk. Mensen geven zich met een te goed vertrouwen aan die dingen over.

En de cursus televisiekijken kan bijna ongewijzigd worden hergebruikt nu. Al waren er toen maar twee zenders, en zijn er nu dan tweeduizend te ontvangen voor iemand met een schotel. En al trek ik me weinig meer aan van het tijdstip waarop de zendgemachtigden willen dat ik kijk.

Punt bij dit boek is alleen, ik heb ooit veel Brandt Corstius gelezen, of welke schuilnaam hij ook gebruikte. En om éen of andere reden lukt het me niet meer te begrijpen waarom. Wat hij me te leren had, heb ik inmiddels allang verwerkt, zo lijkt het. Maar mijn trein is zo veel verder gereden nu, en terugkijken heeft weinig zin.