Nieuws van de nacht ~ Herman Franke

Franke zadelt me met de vraag op waarom een werkelijk voortreffelijk geschreven boek, met een mij sympathieke hoofdpersoon, toch niet de leeservaring bracht die een roman memorabel maakt.

Misschien is dit, omdat het me niet meer volstaat om alleen maar te lezen over hoe iemand langzaam totaal overspannen wordt. Hoe geloofwaardig ook gebracht. Hoe intelligent ook die onverwerkte oorzaken uit het verleden in het verhaal worden geopenbaard.

Nu, was het vooral genieten van snippers. Zoals het zeer realistisch beschreven werk, van de hoofdpersoon, op een krant. Zoals diens ontmoetingen met de maker van het eenpersoonsdagblad ‘Het nieuws van de nacht’.

Ik merkte al na een pagina of veertig van leesstijl te veranderen. In plaats me volkomen aan Herman Franke over te geven, ging ik tijdens het lezen analyseren wat hij allemaal aan het doen was. Daar spreekt evenzeer bewondering uit, voor de auteur. Maar dit maakt het lezen tegelijk tot werk, en niet tot de ontspannende inspanning die het wezen moet.

Dit is werkelijk een knap gemaakt boek, jammer dat het uiteindelijk maar éen allesbepalend plot had.