Meer dan de feiten ~ Han Ceelen & Jeroen van Bergeijk

De lange en goed geschreven reportage, die documentaire op papier, heet tegenwoordig literaire non-fictie. Ik vind die benaming rijkelijk pretentieus, en misschien wel onnozel. Dit soort teksten was er altijd al. Het verschijnsel is namelijk niet nieuw. Historici durven het bijvoorbeeld zelfs nog niet eens zo heel lang aan om al die eeuwenoude vertelwetten te negeren, en dus hun werk dor en op een saaie wijze te presenteren; omwille van het academische prestige. Terwijl er toch al lang geschiedenisverhalen waren voordat er professionele geschiedkundigen bestonden.

Maar goed, het valt ineens op dat een bepaald soort non-fictie erg goed verkoopt, terwijl de dagbladen en tijdschriften geen ruimte meer over hebben voor lange verhalen met een feitelijke achtergrond. Dit was voor de journalisten Ceelen en Van Bergeijk aanleiding te gaan praten met de schrijvers van dit soort boeken.

Een aantal daarvan kwam op boeklog ook al eens langs, als een Geert Mak, een Joris Luyendijk, of een Frank Westerman.

De interviews met hen leverden meestal een mengeling op van persoonlijk portret en bespiegelingen over de geheimen van het vak. Dit las allemaal wel lekker vlot weg, want ik kon de interviewers niet erg confronterend vinden.

Ook blijft er betrekkelijk weinig hangen van de gesprekken. Het babbelde steeds wel lekker door.

Nu goed, ik heb geleerd dat Geert Mak eerst een draaiboek opzet als hij aan een nieuw werk begint. En als werkmethode vind ik dat wel interessant, al is het vooral omdat ik de inspanningen aan mijn lange artikelen ook zo begin. Tegelijk zegt dit allemaal niets.