Nick Adams Stories ~ Ernest Hemingway

Een curieuze verzameling, deze bundel van Hemingway met alle verhalen over Nick Adams. Die Nick is bijvoorbeeld te beschouwen als een soort alter ego van de schrijver. Hij keerde regelmatig als hoofdpersoon in verhalen terug, en maakte bovendien vergelijkbare ontwikkelingen in zijn leven door als Ernest Hemingway [1899 – 1961] zelf. Van diens jeugd in Michigan, naast de Indianen, tot zijn ervaringen in Europa, in de Grote Oorlog — van diens liefdes, voor vrouwen en het leven in de natuur, tot zijn vaderschap. Al komen er geen huiselijke scènes voor in dit boek.

Toch zijn de beste verhalen over Adams geheel verzonnen. Zoals de schrijver ook toegeeft in het fragment ‘On Writing’ — want stilering is noodzakelijk.

That was the weakness of Joyce. Daedalus in Ulysses was Joyce himself, so he was terrible. Joyce was so damn romantic and intellectual about him. He’d made Bloom up, Bloom was wonderful. He’d made Mrs. Bloom up. She was the greatest in the world.
[…]
Nick in the stories was never himself. He made him up. […][238]

‘On Writing’ was ooit deel van het verhaal ‘Big Two-Hearted River’, maar bleek daarin overbodig. En zo staan er acht lange fragmenten tussen de wel ooit gepubliceerde verhalen. Soms met passages die in de eindversie van zo’n verhaal sneuvelden, omdat ze niets extra’s aan de verhaallijn toevoegden, of die alleen maar ophielden. Soms met enkel een uitgewerkt idee dat in de definitieve versie van het verhaal misschien net éen nuttige paragraaf opleverde. Maar éenmaal ook is een lange aanzet tot een roman opgenomen, die uiteindelijk nooit geschreven werd.

En misschien daarom varieerde mijn waardering voor deze bundel wel van passieve bewondering tot een meer actieve klinisch-analytische kijk op de moeilijkheden van het schrijven.

Zo staat bijvoorbeeld ‘The Killers’ in deze bundel — wat het meest gebloemleesde verhaal van Hemingway moet zijn. Bovendien werd het plot al iets van zeven keer verfilmd.

In ‘The Killers’ is Hemingway helemaal de Hemingway die ik al lang geleden leerde kennen, en meteen ook bewonderde. Zijn zinnen zijn kort, en bedrieglijk eenvoudig. En wat hij verteld, is nooit waar het echt in het verhaal om gaat. Wat het echte verhaal is, bestaat alleen uit vermoedens in het hoofd van de lezer.

Al is volgens Hemingway-vorsers dit het verhaal waarmee hij aangeeft dat Nick Adams volwassen werd.

Gemeten aan dat verhaal, zijn bijna alle eerder gepubliceerde verhalen minder, laat staan de fragmenten uit de manuscripten die speciaal aan deze bundel werden toegevoegd. En toch is het vrij uniek, om niet alleen het geslaagde resultaat te mogen lezen, maar ook te kunnen zien wat er aan tekst weg moest, voor een verhaal helemaal af was.

Schrijven is schrappen.