It’s All About The Bike ~ Robert Penn

Uitgangspunt van dit boek is simpel. Robert Penn wilde een fiets hebben, die én op maat voor hem zou zijn gemaakt, én met de beste onderdelen denkbaar zou worden afgemonteerd. Doel was daarbij om daarna zo lang als kan probleemloos op die fiets rond te kunnen rijden.

Dat idee alleen al, zet tot meedenken aan. Hoe zou mijn fiets er uit moeten zien? Wat vind ik belangrijk. Met welk doel gebruik ik mijn fietsen eigenlijk het meest?

Bovendien heeft het boek It’s All About the Bike een vanzelfsprekende opbouw, naar een climax. Zoek eerst uit wat de beste onderdelen zijn, en kijk hoe deze gemaakt worden. Verzamel die. Dan komt er een moment dat alles gemonteerd kan worden tot éen, gevolgd door het ogenblik dat de ideale fiets eindelijk te berijden is.

Er valt alleen op dat vrijwel niemand, en ook ik niet, onder de indruk is van zijn droomfiets. Parallel aan dit boek maakte Penn de documentaire Ride of My Life: The Story of the Bicycle. Dezelfde scenes die in het boek beschreven worden, komen in de film terug. Die documentaire is hier en daar ook wel online te zien. En de commentaren daarbij zijn altijd verwonderd over het eindresultaat. Kun je alles kopen, wordt alles naar je eigen smaak aangepast, kies je voor blauw met oranje, en een gedrongen Pipo de clown-frame [Puristen vinden het lelijk als de horizontale buis van het frame niet horizontaal is, maar ‘sloping’].

Maar, zelfs als het einddoel tegenvalt, kan de reis nog veel hebben opgeleverd. En deels gaat die wet wel op voor dit boek. Penn schrijft vlot heel wat feitjes op over de geschiedenis van de fiets, en op momenten is hij ook prettig nerdig over een onderdeeltje daarvan.

Nooit had ik nagedacht over de betekenis van de wielen voor de fiets bijvoorbeeld — behalve toen éen een achterwiel had waarin telkens spaken sprongen. Maar door dit boek ben ik overtuigd dat de wielen het belangrijkste onderdeel zijn, om plezierig te rijden.

En dat gegeven kwam bijvoorbeeld uit die film van Penn veel minder duidelijk naar voren.

Zowel boek als film hebben me overigens vooral vermaakt.

Wat er wel aan miste — al kan dit ook een kwaliteit zijn, omdat er daardoor nog zo veel zelf te onderzoeken valt — is inzicht in de afwegingen van Penn. Waarom wilde hij per se een klassieke Campagnolo-groep op zijn fiets bijvoorbeeld? Dat hij daar altijd van gedroomd is namelijk wel een leuk autobiografisch detail. Maar niet een echt objectieve of informatieve afweging.

* update: op 19 maart 2015 keek ik met een nieuwe blik op documentiare en boek terug.