Do Polar Bears Get Lonely? ~ NewScientist
Het tijdschrift NewScientist heeft inmiddels een hele reeks boekjes uitgebracht, met vragen uit de rubriek ‘Last Word’ — niet in het minst omdat ze erg leuk verkochten. Dat zou me met vreugde moeten vervullen. En toch is dat niet zo.
Er moet op zijn minst toch éen vraag in zo’n bundel staan die me verrast. Zo’n kwestie waarvan ik niet eens wist dat ik er altijd al benieuwd naar was geweest. Do Polar Bears Get Lonely miste zoiets.
Nu moest ik het doen met vragen waarvan me duidelijk lijkt dat de vragensteller er niet heel lang mee heeft rondgelopen.
Hoe lang zou het een gemiddelde koe vergen om de Grand Canyon met melk te vullen?
Waarom vliegen insecten nooit in voorspelbare rechte lijnen?
Als ik vergiftigd zou worden met een gif dat mijn hart stopte, zou een pacemaker me dan in leven houden?
Wel bood dit boek voor een keer de ervaring dat iemand hetzelfde had opgemerkt als ik, en daar dan een vraag over stelde. Als dit online gebeurt, op een forum dat ik bezoek, dan zou ik mijn best hebben gedaan om een antwoord te formuleren. Nu hadden anderen dit al gedaan; zonder daarbij iets op te merken dat me bijzonder verraste.
Maar het blijft inderdaad vreemd dat het lichaam zo overvloedig gaat zweten, in rust, na een eindje hardlopen. Ik noemde dit verschijnsel altijd de naverbranding. En misschien moet ik die term nu maar eens vastleggen.
Het verschijnsel komt dan weer omdat er geen loopwind meer is om het lichaam af te koelen. En alle lichamelijke processen die op gang kwamen om het lopen mogelijk te maken, zoals extra bloed naar de spieren sturen, houden niet zo in éen keer op, omdat u toevallig bent gestopt met rennen.
RSS feeds