Mijn Roemenië ~ Jan Willem Bos

Niets weet ik over Roemenië. De enige Roemeense schrijvers mij bekend, zijn jong uit hun land vertrokken en schreven in het Frans. De weinige feiten die ik uit de geschiedenis ken, beperken zich tot wat merkwaardige uitwassen onder de dictatuur van Ceaucescu.

Dus had een boek een ideale introductie kunnen zijn tot het land. Al helemaal omdat ik geen enkel vooroordeel heb over Roemenië, omdat er niets is dat gekleurd wordt door al aanwezige kennis.

Toch was heel illustratief wat me beviel aan Mijn Roemenië van de tolk en vertaler Jan Willem Bos. Hij moest zelf in de beschouwingen voorkomen. Dan was er iets dat me verbond met wat hij beschreef.

Zelfs al ging het maar over zoiets luttels als zijn indrukken over het koffiegebruik van Roemenen. Of dat iedereen er een hoofddeksel draagt, waarbij hoogstens het seizoen beïnvloedt hoe dat eruit ziet.

Stukjes van een algemene aard over de lokale geschiedenis interesseerden me al een stuk minder. Verwijzingen naar culturele helden konden al haast niet zonder internet, om meer verduidelijkt te krijgen.

Dus merkte ik intensiever te lezen als Bos beschreef hoe hij als studentje uit arren moede na een valse start bij een andere studierichting maar Roemeens ging doen. De taal werd nu eenmaal gegeven op de faculteit Romaanse talen en letterkunde; en misschien had hij zo nog wat profijt van zijn middelbareschool-Latijn.

Helemaal intrigerend is dan de beschrijving van wat hij te weten komt over het dossier dat de geheime dienst in Roemenië over hem aanlegde — al heeft Bos daar eerder al een apart boek over geschreven.

In elk geval heeft deze uitgave dus nieuwgierig gemaakt naar dat andere boek.

Jan Willem Bos, Mijn Roemenië
415 pagina’s
Uitgeverji Atlas, 2011

[x]opgenomen in het dossier: Mijn terrein