Kiss Kiss ~ Roald Dahl

Plezier is lang altijd niet opnieuw te beleven met wat ooit plezier heeft gegeven.

Roald Dahl is van grote betekenis geweest in mijn lezende leven. Zijn boeken hielpen mij ooit mede dat Engels in. Maar een tweede of derde kennismaking met een verzameling van zijn korte verhalen pakte wat pijnlijk uit.

Traag als dikke stront zijn die verhalen. Alles daarin staat slechts ten dienste van de onverwachte en doorgaans licht macabere plot, en is op zichzelf niets dan vulling. Toegegeven, die plotselinge draai in het verhaal is doorgaans sterk, zo niet onvergetelijk. Maar aan de rest viel werkelijk helemaal niets te genieten.

En misschien is de definitie van goed schrijven eenvoudigweg wel dat het voor het leesgenot niet hoort uit te maken of je het einde al kent.

Toch vrat ik een boek als dit ooit.

Wellicht komt het door mijn lol van dertig jaar terug, dat ik de clou van de meeste verhalen zo goed onthouden bleek te hebben. Ik wist telkens al na de eerste alinea’s wat er kwam. De verrassing was dan weg, en de tekst die kwam hield vervolgens enkel op.

In de bundel Kiss Kiss staan verhalen die in de jaren vijftig geschreven werden. Een deel werd in de New Yorker gepubliceerd. Kenmerkend voor de verhalen is dat vrijwel geen enkel personage deugt. Of ze zijn te doortrapt voor hun eigen bestwil, of veel te naïef. Dahl is bovendien behoorlijk misogyn in deze bundel — vrijwel geen vrouw komt in het boek voor of het is een egoïstisch kreng. Op de moeder van Hitler na dan.

Het boek bevat de verhalen: “The Landlady”, “William and Mary”, “The Way Up to Heaven”, “Parson’s Pleasure”, “Mrs. Bixby and the Colonel’s Coat”, “Royal Jelly”, “Georgy Porgy”, “Genesis and Catastrophe: A True Story”, “Edward the Conqueror”, “Pig”, & “The Champion of the World”.

Dat laatste verhaal is een korte versie van wat later de jeugdroman Daantje de wereldkampioen|Danny, the Champion of the World zou worden.

Roald Dahl, Kiss Kiss
231 pagina’s
Penguin Books, oorspronkelijk 1960

[x]opgenomen in het dossier: mooie kaften, New Yorker