Hollende kleurling ~ Jeanne Doomen

► door: A.IJ. van den Berg

Dit is een nogal vol boek, omdat het twee zaken samenvoegt. Jeanne Doomen combineert in tien themahoofdstukken begrippen in het strafrecht met een nogal sterk gecondenseerd overzicht van alle jurisprudentie daarover.

Dus, niet alleen de regels geeft ze, maar ook hoe die regels in praktijk zijn uitgelegd.

Ik vraag me alleen wel af voor wie dit boek bedoeld is. Ik neem toch aan dat strafrechtadvocaten een groot deel van de jurisprudentie tijdens hun opleiding behandeld hebben gekregen. Maar misschien is het ook te gebruiken als naslagwerk.

Fascinerend vond ik in elk geval dat Doomen impliciet laat zien hoe het strafrecht in de loop van de twintigste eeuw vorm kreeg. En dan is vooral boeiend hoe sommige definitieve uitspraken van de Hoge Raad later voor iedereen een roepnaam kregen.

Die hollende kleurling uit de titel.
Melk en water;
Pantoffel-eierschedel;
Koperen buis-eiderschedel;
De Tielse boekverkoper
Sosjale Joenit i
Heroïne in dakgoot

Als ik iets op het boek moet aanmerken, dan toch dat het niet uitblinkt in het duiden van trends. Doomen geeft aan hoe rechters dienden te oordelen in 1999, en ook hoe dat komt, maar niet over welke onderwerpen er wanneer plots extra jurisprudentie nodig was.

Zo heeft de Hoge Raad laatst uitgesproken dat bewijs dat ongemerkt door onze geheime diensten verzameld is, in sommige gevallen gebruikt mag worden in een strafproces. Dat komt blijkbaar alleen maar omdat de wet niet was voorbereid op terroristen, die maar beter al tijdens hun planning opgepakt konden worden, voor er ellende komt.

Ook komt bij Doomen een andere recente ontwikkeling er wat bekaaid vanaf. Dat zijn de elementaire fouten bij het Openbaar Ministerie die worden gesignaleerd in boeken als Vincent plast op de grond en Dubieuze zaken. De diepzittende desinteresse bij de officieren van justitie voor ontlastend bewijs, bijvoorbeeld.

Doomen meldt wel dat ene mr. Fred Teeven ooit door de Hoge Raad hardhandig op de vingers is getikt. Die gaf namelijk, als officier van justitie, drie getuigende politieagenten de opdracht bepaalde vragen van het hof tijdens de zitting niet te beantwoorden. Dit werd door de Raad beoordeeld als een bruuskering van de autonomie van de zittingsrechter.

Dezelfde Teeven staat thans nummer vijf op de kieslijst van de VVD voor de verkiezingen in november. En dat lijkt me geen zegen voor het land, gezien zijn zelfs dus in de Nederlandse jurisprudentie vastgelegde drift om ten koste van alles te willen scoren.

Jeanne Doomen, De hollende kleurling
Het Nederlandse strafrecht in tien verhalen
263 pagina’s
Uitgeverij Contact © 1999, 7e herziene editie


[x]


© Boeklog 2005-2019. Alle rechten voorbehouden