To the Hilt ~ Dick Francis

► door: A.IJ. van den Berg

Dick Francis heeft iets van veertig thrillers geschreven. En wie die allemaal gelezen heeft, zoals ik, kent dan de denkwereld van de schrijver wel. En zijn trucjes ook.

Francis reed ooit als jockey de paarden van de Queen-mother in races, en iets van een obsessie voor de hogere kringen keert regelmatig in zijn boeken terug. In deze zeker. Waar een man dood gaat omdat zijn eer is aangetast, terwijl hij niet eens zelf verkeerd deed, maar een ondergeschikte die hij vertrouwde.

Bovendien is de hoofdpersoon ook al van oude adel, al doet hij er dan niets aan. Hij is het zwarte schaap van de familie, natuurlijk. Die liever in een hutje op de heide schildert dan echt iets nuttigs met zijn leven te doen. Zoals een bedrijf leiden.

Nu gaat hij dat bedrijf wel leiden, vanwege de eer van die stervende man. En alleen dit al maakt dat delen van het plot bijna identiek zijn aan Francis’ boek Straight, van een paar jaar daarvoor. Maar toevallig was dat een heel goede thriller, en misschien is wel om die reden voor een deel gerecycled hier.

Ik klaag niet. Het is meer dat ik met enige verbazing opsom wat me tijdens het lezen helemaal niet opvalt.

Dick Francis, To the Hilt
393 pagina’s
Pan Books © 1997, oorspronkelijk 1996

[x]opgenomen in het dossier: