Nature’s Numbers ~ Ian Stewart
Nog prettiger dan hier een stukje te schrijven dat loopt van het begin tot aan het eind, kan het zijn om weer eens een som te maken. Gewoon een staartdeling die fijn op nul eindigt, of zoiets onnozels. Merkwaardig toch dat er op de lagere school zo veel moeite gedaan is om me te leren rekenen, en dat ik die vaardigheid in het latere leven nauwelijks nog hoef te gebruiken.
Er wordt zelfs van uitgegaan in onze cultuur dat ik ongecijferdheid ben, valt me op.
Maar haast zo goed als zelf rekenen, is het om anderen wiskunde op een begrijpelijke manier te zien uitleggen. Zodat ik me slim kan voelen als ik alles snap, ook al is dit lang niet hetzelfde als iets zelf kunnen bedenken.
Dit is een fijn inleidend boekje in de wiskunde, waarbij heel slim getoond wordt hoe het getal basis is voor veel zonder dat daarvoor sommen en formules gebruikt hoefden te worden. Daarbij maakt de auteur gelukkig geen onderscheid tussen het belang van de zuivere wiskunde en de vaak ten onrechte zo verguisde toegepaste wiskunde.
Ian Stewart weet bovendien duidelijk te maken hoe dom het is om ongecijferd te leven. Ook al door te illustreren dat het vaak een crime is om wel iets van kansberekening te snappen, en daardoor steeds te moeten zien hoe zeer velen in de media, of populaire cultuuruitingen als films niet het geringste begrip van cijfers hebben, en daardoor enorme gaffes maken.
RSS feeds