Over ondernemen, innovatie en politieke vernieuwing ~ Roel Pieper
Pieper is een zakenman, en daarmee een handelaar. Ik zal niet gauw vergeten hoe hij zijn column in Het Financieele Dagblad weleens gebruikte om reclame te maken voor bedrijfjes waarin hij investeerde. Daarmee onbeschaamd zijn lezers aansporend ook aandelen te nemen, al schreef hij dat niet letterlijk zo op.
Kranten weten doorgaans hun advertenties beter te scheiden van hun redactionele inhoud.
Maar dat Roel Pieper succes had in het zakenleven wordt wel interessant als hij zijn ervaring gebruikt om te analyseren hoe de Nederlandse politiek werkt. Principieel zal misschien daaraan verkeerd zijn dat de Staat geen bedrijf is. Failliet kan die niet. Maar dit neemt niet weg dat er enorme mogelijkheden tot verbetering zijn.
Dus laakt Pieper bijna alle initiatieven die in Nederland door de diverse kabinetten werden genomen om de economie te stimuleren, in de jaren 2000 tot 2004. Hoe kan het Rijk ook innovatie stimuleren bijvoorbeeld, als het zelf nog steeds zo’n slecht voorbeeld geeft? Als er geen enkele visie is en alle slagvaardigheid ontbreekt?
De grote winst die bedrijven hebben weten te maken in het laatste decennium, is dat de interne communicatie zo sterk verbeterd werd. Dankzij ICT. Daardoor worden er niet nodeloos dure voorraden ingekocht, en zijn er allerlei processen gestroomlijnd.
In Nederland zijn er alleen al te veel verschillende ministeries, schrijft Pieper. En erger nog, ze weten van elkaar niet wat ze aan beleid ontwikkelen, als dit intern al duidelijk is.
Het is om dit soort principiële analyses dat deze bundel met columns zo zijn waarde heeft.
Tegelijk kan ik de gedachte niet uitschakelen dat Pieper een handelaar is, en dus sommige opmerkingen altijd vanuit die waarheid zal maken.
RSS feeds