Letters to a Young Actor ~ Robert Brustein

Er bestaat een heel reeks van deze boeken, waarin een oude rot aan een denkbeeldige nieuwkomer schrijft over zijn ervaringen in een bepaald métier. Het interessantst daaraan lijken me de delen die een activiteit beschrijven die de lezer kent, of die waar dit juist helemaal niet het geval is. Zo ben ik onfatsoenlijk benieuwd naar de brieven aan een jonge evangelist.

Letters to a Young Actor was het vierde deel dat ik las van de serie [zie hier voor [1] [2] [3]]. En het is ook het boek dat mij het minst zei. Brustein heeft weliswaar met vele grote Amerikaanse acteurs en actrices gewerkt — ze soms zelfs opgeleid, of een positie gegeven in zijn toneelgezelschap. Maar dit betekent ook dat hij meer uitspraken doet over de situatie aan het toneel in de VS, dan dat hij universelere waarheden verkondigt.

Ik was bijvoorbeeld benieuwd naar wat hij zou zeggen over hoeveel acteurs het uiteindelijk redden, en hoeveel er door gebrek aan succes of geluk afhaken. Maar Brustein is er juist heel Amerikaans in om iedereen zijn droom te gunnen. Waarschuwingen dat het weleens tegen kan vallen, worden hoogstens heel impliciet gegeven. Zoals dat de grote toneelopleidingen in de VS hoogstens twintig studenten aannemen per jaar. Of dat de tijd direct na de studie waarschijnlijk de moeilijkste in het leven van de jonge acteur zal worden.

Neem dan in elk geval er een baantje naast.

Dus waren het verder ook vooral de terzijdes van Brustein die me intrigeerden. Zoals zijn sneer dat klassiek geschoolde musici de literatuur van hun vak zo veel beter kennen dan toneelspelers doen.

Brustein toont zich vooral mentor als hij schrijft over de onaangenaamste bijzaak van het vak — het omgaan met kritiek van buiten. Daarbij houdt hij zijn pupillen voor dat datzelfde eigenschap die hen tot goed acteur maakt — die gevoeligheid — ook als nadeel kan hebben dat woorden van anderen te hard aankomen.

Zijn daarom vanouds ook zo veel toneelspelers aan de drank? Brustein signaleert dit gegeven wel even, maar spreekt zich er niet over uit, zoals veel in dit boek op een omsingelende beweging lijkt die een buitenstaander niet meteen wijzer maakt.

Robert Brustein, Letters to a Young Actor
A Universal Guide to Performance
234 pagina’s
Basic Books, 2005

[x]opgenomen in het dossier: art of mentoring