Our Story Begins ~ Tobias Wolff

► door: A.IJ. van den Berg

Tobias Wolff schrijft soms weergaloos goede verhalen, maar met de manier waarop die worden uitgegeven heb ik wel wat moeite. Dezelfde bundel heet soms geheel anders als die in een ander land is uitgekomen, en ook verschenen er al verschillende verzamelbundels die dan nooit helemaal compleet waren.

Bij Our Story Begins stond weliswaar meteen vast dat het weer eens een verzamelbundel was, maar ook dat er tien nieuwe verhalen in staan afgedrukt. Dus heb ik een tijdje gewacht met de aanschaf van dit boek, tot de goedkope paperback uitkwam. De eenentwintig gebloemleesde verhalen uit het bestaande oeuvre stonden al in de kast. Die nieuwe erbij krijgen, had daarmee geen haast.

Kostte het toch nog tien dagen om die tien verhalen te lezen. Eentje per dag is genoeg. Omdat Wolff niet even tussendoor kan, ter ontspanning, met de gedachten nog half ergens anders. Daarvoor zijn diens verhalen op een bepaalde manier te fragiel. De gebeurtenis die erin beschreven wordt — en meestal ging het ditmaal om telkens maar éen gebeurtenis — is zelden wereldschokkend. Maar knap van Wolff is telkens dat hij die toch zo weet te verhevigen in de gedachten van de lezer, als die de tijd tenminste neemt, dat deze denkt dat er heel wat plaatsvindt.

Onder de tien nieuwe verhalen was geen nieuwe topfavoriet. Maar dat maakt niet uit, omdat zo weinig schrijvers zo’n hoog gemiddeld niveau halen als Wolff. De meeste indruk maakte het slotverhaal, ‘Deep Kiss’, om al wat daarin verzwegen werd. En misschien ook wel gewoon omdat ik de leeftijd van de hoofdpersoon heb; met nog genoeg leven voor me om vooruit te kijken, en toch ook al zo veel verleden dat het soms wringt — wat het verleidelijk maakt om terug te kijken, en even te mijmeren over de vraag: wat als ik dit nu anders had gedaan?

Tegelijk gebeurt in ‘Deep Kiss’ nauwelijks iets dat zich niet slechts in de gedachten van de hoofdpersoon afspeelt. En toch ben ik binnen een paar regels met hem mee aan het leven over een prille liefde die ooit even was, en nooit mocht worden. Al dit in de wetenschap dat er gebeurtenissen zijn die het voor altijd onmogelijk maken nog iets te veranderen.