Als je je ogen dicht hield, had het iets van glamour ~ Aaf Brandt Corstius

► door: A.IJ. van den Berg

Aaf Brandt Corstius laat met haar columns in NRC-next 1 het begin van elke nieuwe werkdag ietwat draaglijker lijken. Niet dat dit haar meteen tot een volmaakt schrijver maakt, wat mij betreft. Maar het krediet dat ze daardoor heeft, is groot. Alleen geniet ze op het moment kraamverlof. Dus las ik in arren moede deze bundel.

Was het wel een vraag of die columns van waarde bleven als ze op een andere moment gelezen werden dan half wakker ’s ochtends vroeg. En of een verzameling het geheel groter maakte dan de delen.

Goed aan een bundel als deze is dat ze daarin regelmatig op pad gaat, en dan enkel beschrijft. Want of het dan gaat om de uitreiking van de ‘Jan Smit-awards’ — die allemaal voor volkszanger Jan Smit zijn — of dat premier Balkenende twee gloeilampen in zijn kantoor vervangt door spaarlampen; zo’n minireportage levert altijd iets op.

Te weinig journalisten, en columnisten, durven de vreemde toneelstukjes die overal dagelijks in Nederland worden opgevoerd ook als toneelstukjes te beschrijven. Dit maakt me erg dankbaar voor de enkeling die wel de absurditeit van alles blijft zien.

De columns in Als je je ogen dicht hield, had het iets van glamour zijn voor het merendeel geschreven in 2006. Daardoor is een deel inmiddels verouderd. Wie over politici schrijft, loopt nu eenmaal dat gevaar. Zo streed ene mevrouw Verdonk in deze bundel nog fel om het lijsttrekkerschap van de VVD. Sindsdien is ze een eigen fractie begonnen in de Tweede Kamer, en richtte ze een volksbeweging op, die ooit in de peilingen een op elke vijf stemmen leek te trekken. Ondertussen is geen kiezer meer in haar geïnteresseerd.

Toch, al verdwijnt veel van het beschrevene ook wel zonder dat wij ons daar vrolijk over gemaakt hebben; het heeft soms wel degelijk nut dat het ergens vastgelegd werd.