Jaar dat ik 30 werd ~ Aaf Brandt Corstius
Aaf Brandt Corstius [dochter van] geviel het ooit dat ze dertig werd. Helemaal uniek is ze niet met die prestatie, maar slechts weinig andere prille dertigers hebben daar reeksen van krantencolumns aan kunnen wijden.
Tegenwoordig schrijft Aaf Brandt Corstius alle werkdagen voor NRC.next. Enkele jaren terug was dat voor een reeks andere kranten en bladen. Toentertijd las ik haar niet, maar het zou me verbazen als ze toen op een andere manier schreef.
En haar toon kan ’s ochtends ook zeer prettig zijn. Helemaal als ze ergens naartoe is geweest, en zich dan weer over iets luttels verbaasd heeft. Zulks is prettig relativerend. Maar dat relativerende kan ook doorslaan bij haar, en dit gebeurt vooral in de columns waarin ze wat te koket de schlemiel uithangt.
Gut, kijk mij toch naïef zijn.
Ik vreesde daarom een boek te krijgen met veel van dat. Helemaal omdat me van de inhoud bekend was dat ze er een boek lang over zou doen om zich uit haar amper bestaande relatie los te weken. Het object van haar begeerte heet in de tekst Meneertje Knipperlicht, maar staat daarbuiten ook bekend als Arnon Grunberg. En alleen al om iets meer te begrijpen van de verhoudingen in literair Nederland kon ik er niet onderuit om te lezen wat Brandt Corstius over Grunberg te melden had.
Dit was vrijwel niets. Ze draait zich in die passages telkens iets te nadrukkelijk zelf in beeld, als ware dat een laatste bewijs van haar liefde. Andere gedeelten van het boek interesseerden me daarom meer.
Zo is er een prachtstuk gewijd aan haar snuffelstage op een kleuterschool, al bewijst ook dit vooral dat ze niet over zichzelf moet schrijven. En goed, dan valt aan dit boek op dat er een groot tal omgewerkte columns in staan. Maar het bracht aanzienlijk meer amusement dan ik van tevoren gedacht had.
RSS feeds