Bicycle Diaries ~ David Byrne
De Bicycle Diaries van David Byrne riepen iets op dat me toch zelden overkomt. Al tijdens het lezen had ik het idee: wat is dit een leuke en interessante man.
Vanaf een fiets is genoeg te observeren, blijkbaar.
Byrne fietst al ruim dertig jaar, maar zonder zich daarvoor ooit in Lycra te hullen; iets dat Amerikanen en Britten altijd moeten zeggen om niet meteen voor idioot te worden aangezien.
Nog mooier is dat hij zijn fiets vaak meenam, op reis, tijdens de tournees die hij onder meer ooit maakte met zijn groep Talking Heads. Want, in den vreemde was het fijn om even uit de hotelkamer te ontsnappen door iets vertrouwds te kunnen doen. En fietsen was dan zoiets bekends. Met een eigen kalmerend ritme, bovendien.
Toch gaat Bicycle Diaries zelden heel direct over fietsen — op het laatste hoofdstuk na, dat zich afspeelt in Byrne’s woonplaats New York. Omdat hij dan ineens kan schrijven over wat er fietsers verbeterde de afgelopen dertig jaar in de stad. Dan ook is hij ineens activistisch, door het over energiegebruik te hebben.
En goed, het boek bevat een Appendix, met tips over hoe je voorkomt dat de fiets gestolen wordt, en wat een redelijke fietshelm is.
In Bicycle Diaries is de fiets allereerst een metafoor voor vrijheid, en zelfstandig denken. Mede omdat Byrne op plaatsen komt die ideaal zouden zijn om te fietsen, maar waar dan toch niemand dat doet. In Buenos Aires was hij de enige. En dat is alleen te verklaren uit culturele oorzaken. En zulke omstandigheden zijn te veranderen.
Het boek beschrijft Byrne’s verblijf in vele wereldsteden, en de gedachten die hij daarbij had. In die zin zijn het naderhand gestileerde dagboeken. Talloze bezoeken aan Berlijn, voor en na Die Wende, leveren ook maar éen hoofdstuk op.
En die dagboekpassages verrassen telkens, omdat ze niet te voorspellen zijn. Byrne is namelijk niet alleen in muziek geïnteresseerd, maar ook in literatuur, en beeldende kunst, en nog heel wat andere zaken. Er staan zelden obligate passages in het boek. En zelfs de name-dropping is bescheiden, en veeleer intrigerend dan irritant. Verder is een goed evenwicht gevonden tussen tekst en illustraties.
Maar het was vooral interessant om de observaties en gedachten van Byrne direct mee te krijgen.
* David Byrne houdt een weblog bij over zijn fietsen en reizen.
David Byrne, Bicycle Diaries
303 pagina’s
faber and faber 2010, oorspronkelijk 2009
[x]opgenomen in het dossier: te fietsen
RSS feeds
Gerbie op 17 juli 2011 @ 12:11:39
Prachtig boek inderdaad. Las ik vorig jaar. Blogde ik over op mijn LiveJournal.