Waarom de hel naar zwavel stinkt ~ Salomon Kroonenberg
Doorgaans worden de oceanen het grootste onbekende gebied op aarde genoemd. Maar Salomon Kroonenberg laat zien dat we van die aarde zelf ook nog betrekkelijk weinig weten.
Dieper dan een kilometer of twaalf is er nooit geboord. Terwijl de afstand tot de kern nog een heel stuk verder ligt.
Dus duurde het lang voordat er een idee was dat verklaren kon waarom de aarde zich gedraagt zoals deze zich gedraagt. Het tegenwoordig gebruikte model bestaat eruit dat de aarde een toverbal is, opgebouwd uit verschillende lagen. De kern zou daarbij vast zijn, maar een laag daaromheen vloeibaar.
Tegelijk komt er wel degelijk van alles uit de diepten van de aarde naar boven. Vulkanen zijn zo’n ventiel, van een hotspot die nog weer onder de aardschol kan liggen.
Ook de aardlagen met diamanten komen uit de diepte weg.
Kroonenberg valt het overigens op dat wij in de mijnen zo gretig zijn om ertslagen en andere nuttige aardlagen af te graven, dat de kennis over hoe zulke lagen eruit zien heel makkelijk mee vernietigd wordt.
Het boek Waarom de hel naar zwavel stinkt gaat vooral over mensen die speculeerden over hoe het daaronder eruit zag; zonder daarbij geremd te worden door kennis. Niet voor niets wordt de verblijfplaats van de duivel in de onderwereld gesitueerd. Maar ook een jongensboek als Naar het middelpunt der Aarde van Jules Verne levert voor Kroonenberg een geïnspireerd hoofdstuk op.
Daarom is deze uitgave ook een reisboek; over het oppervlakte van de aarde. Kroonenberg gaat nogal eens kijken hoe iets er nu uitziet.
Meeste indruk maakte daarbij zijn beschrijvingen van de grotten waarin zijn gaan wonen. Zelfs al trokken velen zich uiteindelijk niet uit vrije wil in grotten terug.
Maar willen grotten uitgegraven kunnen worden, kan dat alleen als het gesteente zacht is. Wat niet alle gesteenten zijn.
Het mooist is Waarom de hel naar zwavel stinkt misschien daarom wel als het boek een terloopse inleiding biedt in de geologie. Waarbij enkel het nagaan van wat anderen ooit dachten en schreven al inspirerend blijkt te werken.
RSS feeds