Works of ~ W.B. Yeats
Twee delen telt de autobiografie van William Butler Yeats [1865 — 1939]. Nooit is het me gelukt er zelfs maar éen van uit te lezen. In het Nederlands noch het Engels.
Het enige hoofdstuk dat ik ooit zonder moeite heb kunnen lezen, was zijn verslag over de reis naar Zweden, om er de Nobelprijs voor literatuur op te halen. Daar zat tenminste lijn in.
Bleef alleen irritant dat Yeats die bekroning ook als zo’n duidelijke erkenning zag voor het pas onafhankelijk geworden Ierland — hoe begrijpelijk dat idee ook is.
Misschien zou het interessant zijn om uit te zoeken waarom Yeats’ proza voor mij dan zo slecht te lezen is. Behalve dan dat ik hem daar weer voor zou moeten lezen, en dat nu net zo slecht lukte.
Bovendien stond zijn poëzie op vrijwel eenzelfde onoverbrugbare afstand als dat autobiografische proza.
Yeats heeft prachtige regels geschreven. Alleen vielen mij die uit mijzelf nooit op. Er was altijd een ander nodig, die dan een vertaling maakte, of een zin uit een gedicht van hem gebruikte als boektitel. Parafraseerde in een lied desnoods1. Dan pas voelde ook ik de kracht.
Gelukkig dus maar dat er nog altijd zulke verwijzingen naar Yeats opduiken in de Engelstalige cultuur.
Deze goedkope druk van The Works of W.B. Yeats werd ooit aangeschaft in de hoop om een degelijke poëziebibliotheek op te bouwen. Inmiddels verkleuren de bladzijden van het papier al, en riekt het boek naar verval. Het heugt me niet deze uitgave eerder ooit van kaft tot kaft te hebben doorgenomen. Tot nu toe was het hoogstens een naslagwerkje — en daarmee nutteloos bezit, nu het online zo veel makkelijker is om op dichtregel te zoeken.
Maar bij het lezen lukte het me nu voor het eerst uit mijzelf gedichten te ontdekken die iets zeiden.
The Choice
The intellect of man is forced to choose
perfection of the life, or of the work,
And if it takes the second must refuse
A heavenly mansion, raging in the dark.
When all that story’s finished, what’s the news?
In luck or out the toil has left its mark:
That old perplexity an empty purse,
Or the day’s vanity, the night’s remorse.[1928]
In Yeats’ dichterschap zijn verschillende perioden te onderscheiden — voor wie daar lust toe voelt. Hij begon zweverig, en ook Iers nationalistisch. Weliswaar is zijn poëzie dan altijd vormvast, maar vele regels worden ook geteisterd door symboliek.
Alleen deed hij vervolgens wat vrijwel geen andere dichter ooit lukte. Hij vernieuwde zich, en werd op middelbare leeftijd beter dan daarvoor. Na zijn late huwelijk met een veel jongere vrouw.
En tot dat late werk behoren gedichten die ik nog onverwacht hoog wist te waarderen.
The Works of W.B. Yeats
with an introduction and Bibliography
325 pagina’s
The Wordsworth Poetry Library, 1994
- ‘No Second Troy’ van Yeats eindigt met: Was there another Troy for her to burn? Sinéad O’Connor heeft het over ‘No other Troy’. Soit. [↩]
[x]opgenomen in het dossier: Nobelprijswinnaars
RSS feeds
MI op 9 mei 2013 @ 02:33:15
Om in te haken op je zijpaadje, dat Troy is zeker een krachtig nummer, vooral in de live versie: