Als een vrouw nee zegt ~ Theodor Holman
Prinsessen & smeerlappen is de goedkope herdruk in een kaft van twee van Holman’s boeken: Allemaal smeerlappen en Als een vrouw nee zegt. Ik herlas alleen het laatstgenoemde boek, ook al omdat de vele verhalen die erin staan nogal gecomprimeerd zijn.
Als een vrouw nee zegt heeft als ondertitel 52 romans. En goed beschouwd klopt dat ook wel. Fragmenten uit levens krijgt de lezer voorgeschoteld, meestal van een vrouw en een man. Die een gezamenlijke voorgeschiedenis hebben die niet verteld wordt, maar wel te raden is. Er vindt iets plaats tussen die twee, dat niet zelden nieuwsgierig maakt naar het vervolg. Wat de lezer natuurlijk niet krijgt.
Een loflied op de zonde wordt het door de schrijver genoemd. Maar wel met enig voorbehoud.
Oorspronkelijk verschenen deze stukken in Het Parool. En daarin lijken me ze niet helemaal op hun plaats. De stemming waarin de verhalen het best genoten kunnen worden, is bij mij een heel andere als hoort bij het doorbladeren van een krant.
Toch is er met bundeling maar gedeeltelijk winst geboekt, juist omdat het liefst 52 compacte verhalen zijn. Op een gegeven moment kan vermoeidheid toeslaan bij het lezen. Dan beginnen de verwikkelingen op niet veel meer dan handige variaties op wat thema’s te lijken.
Theodor Holman op zijn best vind ik éen van de interessantste Nederlandse schrijvers die er zijn. Hij durft tenminste navrant te zijn, terwijl alles meestal toch door zijn humor hanteerbaar blijft. Lees daarvoor bijvoorbeeld eens de eerste hoofdstukken van zijn roman Familiefeest. Maar als hij zich er even wat makkelijker van af maakt, is het resultaat ook meteen vier klassen minder. Lijkt het broodschrijverij. Een handigheidje.
Als een vrouw nee zegt moet in kleine doseringen worden geproefd.
RSS feeds