Tijd van leven ~ Renate Rubinstein

Wat jammer toch dat Renate Rubinstein zo weinig boeken heeft geschreven naast haar columns, dacht ik bij het lezen van deze bundel. Het parlando waarin ze schrijft, maakt haar absoluut tot éen van mijn favoriete schrijvers in het Nederlands. Haar dwarsheid levert daarbij ook nog eens een permanente les op in hoe iemand altijd zelf moet durven kijken.

Maar juist bij een verzameling columns wreekt zich dat zo veel onderwerpen die ze aansnijdt een kleine twintig jaar later al volledig uit het bewustzijn verdwenen zijn. Na de Koude Oorlog veranderde de wereld, al is in haar stukken over Israel dan nog wel veel zoals toen.

Dus bleef de helft van dit boek nog over om te lezen. Haar stukken over het dagelijkse leven en die over literatuur. En daarin reikt ze toch minder ver dan in Nee heb je.