24 uur ~ Rudie Kagie
Het bestaat dus toch, een Nederlandse auteur die een documentaire op papier maakt. Kagie combineert in dit boek reportage met sociaal-economische geschiedenis en trendwatching. Dat maakt dit boek heel levendig.
Maar, vergeleken met mijn grote voorbeeld John McPhee, blijft Kagie aan de oppervlakkige kant in zijn beschrijvingen. Dit komt waarschijnlijk omdat hij zo veel onderwerpen achter elkaar wil behandelen.
En, voor een boek over de vrijetijdsindustrie, of de verpretparking van het openbare leven, doet hij soms merkwaardige keuzes. Zo krijgt het fileprobleem nogal wat pagina’s aandacht, terwijl daarvoor enkel een zijdelingse reden is. Weliswaar schijnt de helft van alle kilometers die in de auto worden afgelegd naar een recreatieve bestemming te leiden, ik neem toch aan dat mensen die daartoe in staat zijn de files zullen vermijden.
In contrast daarmee staat dan weer de geringe aandacht voor het vermaak thuis, zoals lezen, televisiekijken of computergebruik.
De bedrijfstak die met zijn relaxhuizen adverteert, komt ook al niet aan bod. Terwijl er tegenwoordig toch een trend zichtbaar is dat vrije tijd met inspanning gevuld moet worden.
Maar, dit neemt niet weg dat veel van wat er wel in staat een duidelijke context heeft gekregen, waardoor de beschreven ontwikkelingen ook goed begrijpelijk worden. Of het er nu om gaat waarom Amerikaanse opgezette shopping malls hier meestal mislukken, of waarom elk café éen bepaald publiek trekt, het staat er allemaal in.
Dit boek is vooral aardig om de vele feitjes die er door het lopende verhaal gestrooid worden, wat mij betreft. Om er éen te noemen: dat overheden hier pas laat in de jaren tachtig beseften dat toerisme niet alleen een zaak van de markt was, maar dat het ook in macro-economische zin loonde om promotie voor een stad of een regio te maken.
RSS feeds