Onverplichte lectuur ~ Wislawa Szymborska

► door: A.IJ. van den Berg

Dit is een tijd waarin ik oude vertrouwde boeken moet lezen, om even weer te zien te wat kwaliteit is. En om gerustgesteld te worden dat er ook waarlijk goede schrijvers zijn.

Onverplichte lectuur is een boek met recensies over boeken die zelden worden gerecenseerd. Alleen vond de schrijfster het zelf eerder columns, ook al omdat soms ageert tegen de inhoud van een werk.

Zo weet ze ergens prachtig de te voor de hand liggende beschrijvingen uit een boek over huishouden te ontkrachten.

Tot slot moet ik vermelden dat ik dit op blanco papier heb geschreven, waarbij ik de woorden van de linker- naar de rechterkant toe samenstelde. De balpen, gekocht in een kiosk, hield ik in mijn rechterhand tussen mijn wijsvinger en duim. Mijn vrije linkerhand drukte ik zachtjes op het papier, zodat het niet over tafel gleed. Het daglicht, een van de zegeningen van de zonnestraling, drong naar binnen door een beglaasde opening in de wand, raam genaamd.

Beschouwingen variëren van een boek dat het behangen van de woning beschrijft, tot de statistische Pool, of de arme Dostojevski gezien door zijn vrouw. En steeds zijn de recensies beter dan het boek ooit kan wezen.

Het is de laconieke wijsheid van de dichteres die ik vooral bewonder. Hoe ze moeiteloos de clichés in andermans denken aanwijst, en daarmee ook in mijn denken ontmaskert.

Een prachtig boekje dit.