Niemand kan denken ~ Peter Bügel
Ooit had Het Parool prachtige wetenschapsbijlagen. Hans van Maanen was er nog redacteur, Peter Bügel columnist. En het ging vrijwel iedere week prettig hard tegen het al te gemakzuchtige denken over wetenschap en de slechte journalistiek die daarvan het gevolg is.
Maar, Het Parool besloot anders te gaan werken. De brede aandacht voor wetenschap verdween, en mede daardoor gaf ik niet heel lang daarna mijn abonnement op.
Dit boekje is een memento aan die gouden tijd, toen het nog uitkijken was naar de krant van zaterdag met Bügel’s bijdrage daarin.
Het uitgangspunt van deze verzameling columns luidt dat de wetenschap knarsend tot stilstand gekomen is, omdat nieuwe doorbraken al decennia uitblijven. In plaats daarvan is er enkel geknutsel bijgekomen, gefrut met technologie.
Nu, veel meer dan deze stelling poneren doet Bügel niet. In zijn columns gaat hij vooral in op het vakgebied waar hij wel een grondig verstand van heeft, en dat is de zorg. In 1995 was hij wetenschappelijk docent bij de huisartsenopleiding in Groningen.
Interessanter is daarom Bügels stelling dat voor veel wetenschappers een voorname activiteit hebben gekregen in het ons aanpraten van angst en schuldbesef. Want, onze voorspoed is zondig. Ascese moet, zonder dat daar bewijzen voor zijn. En dan ook, wanneer hij de onzin aantoont van nogal wat schijnbaar breed aanvaarde ideeën, schrijft Bügel iets dat noodzakelijk is om te lezen. En te herlezen ook.
RSS feeds