Naked ~ David Sedaris

► door: A.IJ. van den Berg

Boeken waarop groot staat aangegeven dat ze grappig zijn, lukt het bijna nooit om die belofte waar te maken. Maar David Sedaris is echt onbedaarlijk humoristisch op papier.

[Al lukt het zijn audioboeken misschien nog beter een lach op te roepen, omdat hij daarin zelf voorleest met een nogal karakteristieke snerpstem en dictie. De enige leuke kerstactiviteit die ik ken is: Sedaris zijn “Santaland diaries” horen voorlezen. Of dat zelf doen.]

Maar wat is er dan zo grappig aan Sedaris?

Op het oog gebruikt hij een oude verteltruc, door zichzelf als onnozeler af te schilderen dan-ie is. Of, onnozeler is het woord niet. Vreemder. Met meer tics dan een normaal mens kan hebben. En zijn familie is ook al zo merkwaardig.

Maar toch werkt dat iedere keer weer. Het idee achter het titelverhaal uit deze bundel is bijna pijnlijk niet-leuk: man die zich voor zijn eigen lichaam schaamt, bezoekt een nudistencamping. En toch weet hij van dat verhaal iets te maken, dat én grappig is, én ook zijn ontroerende momenten heeft.

Sedaris is éen van de weinigen die me in bijna alles wat hij doet aan het lachen maken kan. Zeldzaam, dat.

David Sedaris, Naked
291 pagina’s
Little, Brown and Company, 1997


[x]opgenomen in het dossier: