Heilige schrik ~ Herman Brusselmans

Deze dikke bundel met Humo-columns had voor mij meer van een dichtbundel dan van een leesboek. Maanden heb ik erover gedaan het ding uit te krijgen. Brusselmans deelt zijn vaste lezers, tot wie ik mijzelf voor het gemak maar even reken, namelijk zelden iets nieuws mee. Maar de manier waarop hij vorm geeft aan dat overbekende, daar gaat het nu net om. Daar moet in enige rust van genoten worden.
Zeven jaar aan wekelijkse columns is dan erg veel, in éen boek.
Dus las ik hoogstens een paar pagina’s per keer. Altijd tot het moment dat ik merkte niets meer op zinsniveau op te nemen. Nogal veel columns in deze bundel gaan over sex, bijvoorbeeld, en de beschrijvingen daarvan worden nogal snel vervelend. Dat stoot dan af. Dus op zo’n moment stopte ik de boekenlegger terug, en zocht ik iets anders om te lezen op.
Nee, boeken als deze gaan mij alleen om de zinnetjes. De bevreemdende zinnetjes. En toevallig staan er daar in deze bundel honderden van.
In 1944 stuurden de Amerikanen een undercoveragent naar Auschwitz, maar ze maakten hierbij de kapitale fout voor deze ultrageheime job een neger te gebruiken, zodat de nazi’s algauw de actie wisten te ontmantelen. [42]

Men kan het terugvinden in mijn op stapel staande bundel Achter haar tepels kon je haar tieten zien, waarin ik de erotiek onder meer op een filosofische wijze belicht. [129]

We kunnen nog veel leren van de dieren, bijvoorbeeld mekkeren. [171]

Als het op eten aankomt hecht ik veel belang aan mijn voeding. [206]

Bij ons thuis was het met kerstavond altijd feest. [272]
Enfin.