Er is geen vrouw die deugt ~ Arthur Schopenhauer
De hernieuwde kennismaking met Canetti en Frisch herinnerde me eraan hoe graag ik altijd Duits heb gelezen. Maar dan wel het Duits van auteurs die de taal gebruiken om helderheid te scheppen, want er bestaat ook een veel verhullend Professorenduits dat me vervult met een loeiende haat.
Komt het ook zo uit dat ik vooral graag chagrijnen blijk te lezen.
Misschien werd het daarom tijd om me weer eens in Arthur Schopenhauer [1788 – 1860] te verdiepen, vijftien jaar na de eerste ronde. En daarbij lag het voor de hand om met diens Parergo und Paralipomena te beginnen; die verzameling van losse essays, verhandelingen, uitspraken, en aforismen waar hij mee beroemd zou worden. Aan het eind van zijn leven. Nadat geen van zijn echt filosofische werken ook maar enige aandacht had getrokken.
Alleen bestaan die Parergo und Paralipomena [terzijdes en kliekjes] uit twee delen, van tezamen ruim 1.600 pagina’s. Die omvang alleen al staat vrolijke lezing in de weg. Zo’n bandje uit de kast pakken, staat gelijk aan het beginnen van een project.
Gelukkig dus maar — en dit schrijf ik bij uitzondering, want meestal ergert me de onvolledigheid in de reeks — dat er een deeltje privé-domein bestaat met een keuze uit de Parergo und Paralipomena. En tegelijk jammer dat dit boek begint met misschien wel het meest verouderde essay van Schopenhauer; waarin hij ongeremd mysogyn is.
Veel interessanter zijn de beschouwingen over religie, filosofie, of opvoeding en onderwijs. Maar het allerboeiendst zijn Schopenhauer’s formuleringen. Soms door zijn woordkeuze, maar vaak ook door hun resoluutheid.
Zij die door het bestuderen van de geschiedenis van de filosofie hopen filosoof te worden, zouden uit die geschiedenis beter kunnen leren dat filosofen alleen maar geboren worden, net als dichters, maar dan veel minder vaak.
[113]
Veel lezen berooft dus de geest van iedere elasticiteit, zoals voortdurende druk van een gewicht een springveer daarvan berooft, en het betrouwbaarste middel om geen eigen gedachten te hebben, is ieder vrij ogenblik een boek ter hand te nemen.
[168]
Studenten en gestudeerde mensen van alle soorten en leeftijden zijn in de regel alleen uit op de deskundigheid, niet op inzicht.
[176]
Alleen wie schrijft om wat hij te zeggen heeft, schrijft iets dat lezenswaardig is. Wat zou het een grote vooruitgang zijn, als in alle genres van de literatuur slechts enkele, maar dan ook uitstekende boeken zouden bestaan. Maar zolang er een honorarium te verdienen is, zal het wel nooit zover komen.
[184]
Een massa slechte schrijvers leeft alleen van de onnozelheid van het publiek dat niets anders wil lezen dat wat vandaag wordt gedrukt — de journalisten. Een passende naam! Vertaald betekent het: dagloners.
[185]
Arthur Schopenhauer, Er is geen vrouw die deugt
Gekozen, vertaald en van een nawoord voorzien
door Wim Raven
231 pagina’s
Uitgeverij De Arbeiderspers, 1974
bloemlezing uit de uit Parergo en Paralipomena, kleine philosophische Schriften, 1851
Privé-domein 30
[x]opgenomen in het dossier: privé-domein
RSS feeds
Comeback op 14 oktober 2008 @ 10:14:28
Besteedde er ook twee logjes aan. Niet dat ik ‘m serieus nam met zijn visie op vrouwen. Sterker: ik moest er om lachen. En toch: er zat een kern van waarheid in, alleen veel te overdreven gesteld!
http://comeback.punt.nl/index.php?r=1&id=395045
http://comeback.punt.nl/index.php?r=1&id=368242