Korte grappen | Korte grappen 2 ~ Hein de Kort
Hein de Kort tekent nog altijd minstens zo absurdistisch als vijfentwintig jaar geleden. En ik ben nog even ontvankelijk voor zijn humor als toen.
Toch valt me op, bij het terugkijken van materiaal uit 1983 en -84, dat De Kort nu misschien minder talig is als voorheen. Hij gebruikte indertijd tenminste uitdrukkingen in zijn strips die onmiddellijk aansloegen bij mij. Waar anderen vooral de taalvondsten van Wim T. Schippers papegaaiden, was dat bij mij eerder De Kort.
Wat trouwens als grote voordeel had dat vrijwel niemand de bron kende, en er nog niet door verveeld was.
Dus leverde herlezing van deze eenstrookgags niet zo zeer glimlachjes om de grappen op, ik werd er vooral door ontnuchterd. Nogal wat van mijn taaleigen blijkt ook maar geleend te zijn — en dateert bovendien uit mijn tienertijd.
De zin “wat een geweldig moment moet dat zijn geweest”, is in vele situaties voor mij een voortreffelijk antwoord gebleken. Maar dat ontregelende zinnetje komt dus gewoon ergens weg. Uit een bakkerssketch nog wel. Zoals De Kort in deze boeken trouwens vrijwel steeds grappen maakt die voortkomen uit de confrontatie tussen twee personen.
Mooi blijft trouwens wel dat lang niet altijd meteen voorspelbaar is wie deze confrontatie wint.
Hein de Kort, Korte grappen
zonder paginanummering
Espee, 1983
Hein de Kort, Korte grappen 2
zonder paginanummering
Espee, 1984
RSS feeds