Geluk! ~ Femke Halsema

► door: A.IJ. van den Berg

Ik mag niet uitsluiten weleens op Femke Halsema gestemd te hebben. Maar een beginselverklaring, of een al te grote bekentenis, is dit niet. Ik stem altijd tegen de zittende coalitie, kies altijd voor een vrouw, en weiger steun aan de strikt confessionele groeperingen of single issue partijen. Dan blijft er vrij weinig te kiezen over wil ik nog iets van mijn stem in het parlement terugzien.

Femke Halsema is de fractieleider van GroenLinks; een fusiepartij waar ooit de communisten, progressieve katholieken, pacifisten, en nog zo wat loslopend volk in opgingen.

Nogal wat van Halsema’s partijleden zijn beangstigende drammers. En uit de tijd dat ik nog simpel verslaggevertje was, staat me bij dat er geen dommer volk te vinden was dan de raadsleden van het plaatselijke belang of die van GroenLinks. Al dit roept weleens mededogen bij me op, voor haar.

Nogal wat de Nederlanders die op GroenLinks stemmen, zijn als ik. Hoger opgeleid, met alle zekerheden en zorgen van een bestaan in de middenklasse. Niet uit te sluiten is dat een groot deel van de GroenLinks-stemmers meent aldus een aflaat te kopen voor het eigen consumptiegedrag. Wie een partij steunt die goed wil met het milieu doet zo ook een beetje goed. By proxy.

Alleen heeft GroenLinks nog nooit regeringsmacht bekleed.

Een boek als dit, van de belangrijkste politicus van een partij, is meer een manifest of een pamflet dan iets anders. En als de titel meldt dat de tekst zich tegen de hyperconsumptie gaat uitspreken, dan gebeurt dit dus ook, via voorspelbare patronen en argumenten.

Interessanter werd daarmee welke inzichten Femke Halsema heeft opgedaan in al die jaren dat ze de macht moest controleren. En die leverden helaas vooral uitspraken op waar ik niet bijzonder van op keek. De idee dat marktwerking een panacee voor alles biedt, is nogal doorgeschoten. Er is te veel bureaucratie. De publieke sector biedt slechts met standaardoplossingen, en loopt ervoor weg om maatwerk zelfs maar toe te staan. Er zijn problemen met het onderwijs. Enfin, vul de riedel maar aan.

Als een boek op twee fronten lijdt aan een slaapverwekkende voorspelbaarheid, is het erg veilig.

Het was dan ook niet boeiend om te zien wat Halsema opnoemde, maar hóe ze dit deed. Of ze nog schuldigen durfde aan te wijzen met naam en toenaam, behalve wij consumenten allemaal. Omdat zo’n analyse bijvoorbeeld toont met wie GroenLinks in een kabinet zou passen, en met wie juist niet.

En dan is de conclusie toch al snel: GroenLinks wil heel erg graag regeren. Nu. Misschien omdat de partij ineens beseft een kans gemist te hebben door niet in het kabinet Balkenende IV te stappen, met CDA en PvdA; zodat een christensplinter die eer kon krijgen. Femke Halsema heeft niemand echt tegen de haren in willen strijken met dit pamflet. Behalve dan dat we allemaal ons leven moeten beteren van haar. En dus hoeft ook niemand zich persoonlijk aangesproken te voelen, behalve wij allemaal.