Aus einem Rapial und andere Aphorismen ~ Robert Musil
Verzamelde werken. Elke beetje schrijver mag na zijn of haar dood hopen op de uitgave van een reeks met verzamelde werken.
Maar een vraag is toch wat ik als lezer aan zulke boeken heb.
Het verzamelde werk van iemand is vaak de makkelijkste manier om in contact te komen met een wat vergeten tekst uit het oeuvre. Ook kan zo’n reeks boeken een prettig overzicht bieden, met allerlei onverwacht nieuwe doorkijkjes. Want, wist ik wel dat Robert Musil [1880 – 1942] aforismen had geschreven?
Misschien dat ik dit ooit geweten heb. Maar als ik dit deel van diens verzamelde werk niet had willen raadplegen om de essays, en dagboekfragmenten, waren die aforismen nog lang onopgemerkt gebleven.
Bracht de vondst vervolgens vreugde?
Nu ja, de samensteller van dit boek twijfelde eraan of al Musil’s korte mededelingen ook werkelijk aforismen waren. Of de verzameling niet vooral bestond uit aanzetten en schetsen tot een uitspraak met een pointe.
En weliswaar tekende ik enkele aforismen aan, puntigheid en citeerbaarheid leek me inderdaad niet meteen Musil’s eerste doel — al is de kwaliteit van de geformuleerde inzichten vaak hoog. Dit lijkt me vooral een verzameling uitspraken om vaker te bestuderen. Bij gelegenheid. Net als Musil een auteur blijft om eens in de zoveel tijd te herlezen.
Die Jugend überschätzt das Neueste, weil sie sich mit ihn gleichzeitig fühlt. Darum ist es ein zweifaches Unglück, wenn das Neueste zu ihrer Zeit schlecht ist.
Lesen. Daß man es einmal beschreiben müßte.
Wichtig am Romanlesen ist doch: in einer anderen Welt leben. Welt für alle, Welt für wenige sind Unterkategorien.
RSS feeds